(เงาที่หลบซ้อน รอคอยการหาคำตอบ) “เฮียจะทำอะไร หยุด!” สองมือของผมพยายามจะจับมือนั้นไว้ ตอนนี้เฮียเป็นอะไร ผมกำลังตกใจเรื่องการตายของชมอยู่ ทำไมจู่ ๆ เฮียถึงเป็นเหมือนเสือที่หิวเนื้อแบบนี้ได้ ‘รู้หรือเปล่าครับว่าคุณพยัคฆ์น่ากลัวที่ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ออกทางสีหน้า แต่เวลาโกรธไม่ต่างจากคุณเหนือเลยนะครับ’ ประโยคของแดนผุดเข้ามาในความคิดของผม แต่เหมือนความคิดของผมจะช้าเกินไป ร่ายกายของผมถูกพลิกหมุนไปกับที่นอนนุ่ม ร่างกายพลิกคว่ำและสองมือถูกรวบเอาไปมัดไว้ด้านหลังด้วยเสื้อ กางเกงยีนที่สวมใส่ก็ถูกลากรูดออกไปจากตัวโดยคนที่ยังไม่ปริปากพูดอะไรออกมา “เฮียครับ ฟังผมหน่อย ผมเป็นผู้ชายนะ”