หลังจากเผชิญหน้า(แบบงงๆ) กับบุคคลอันตรายอย่างเฮียดินหลายครั้งเข้า ฉันว่าฉันชักเริ่มเสพติดการมีเขาอยู่ในชีวิตซะแล้วสิ หรือว่าบางที ฉันควรลองเป็น ‘เด็กเฮีย’ ตามข้อเสนอของเขาดีนะ?? ----------------------------------------------------- “เฮียให้ผมเอารถออกไปโรงพยาบาลมั้ยครับ” “ใช่ครับ น้องมิลานหน้าซีด น่ากลัวไม่สบายนะครับ” เฮียดินถอยหายใจมองหน้าลูกน้องสองคน พูดออกมาเสียงนิ่ง “ถอย” “ครับเฮีย” ทั้งคู่ขานรับพร้อมกัน หลีกทางให้เจ้านายตัวเองเดิน มองตามหลังเจ้านายตัวเองที่อุ้มหญิงสาวตัวเล็กด้วยสายตาเป็นห่วงแต่ทำอะไรไม่ได้ แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่ออยู่ๆเฮียดินก็หันกลับมา “ซื้อเตียงมาเปลี่ยนให้กูด้วย” “อะไรนะครับเฮีย?” ทั้งคู่ถามออกไปด้วยความไม่เข้าใจในคำสั่ง “เตียงกูหัก”