(***เคยตีพิมพ์ภายใต้นามปากกาพราวตะวัน แต่ฉบับนี้เนื้อหาไม่เหมือนฉบับเก่าค่ะ***) ดีน แบล็ควูด...ทายาทอันดับหนึ่งของตระกูลแบล็ควูด ตระกูลที่สืบสายเลือดบริสุทธิ์ของบรรพบุรุษแวมไพร์ เขาอายุร่วมพันปี แต่ไม่เคยมีรักอย่างจริงๆ จังๆ จนกระทั่งได้พบหล่อน...ไลลา นิรยภพ สาวแวมไพร์วัยสามร้อยปี คนที่คอยแต่ผลักไสเขาราวกับรังเกียจเป็นนักหนา คนอย่างดีน แบล็ควูดไม่เคยถูกปฏิเสธ และเมื่อเขาอยากได้อะไรแล้วก็ต้องได้ รวมถึงตัวหล่อนด้วย คนหนึ่งหวง อีกคนกลับหนี คนหนึ่งพร้อมที่จะรัก อีกคนกลับพร่ำบอกว่าแสนชิงชัง แต่...ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม หากดีน แบล็ควูดต้องการแล้วละก็ หล่อนก็ไม่มีทางรอดพ้นเงื้อมมือของเขาไปได้! “ครั้งสุดท้ายที่ผมจูบคุณคือเมื่อไร คุณจำได้ไหม” เขาไม่ต้องการคำตอบ เพราะทันทีที่จบคำนั้น ริมฝีปากอันทรงพลังก็ทาบทับลงมาอีกครั้ง ปรนเปรอหล่อนอย่างเร่าร้อนและน่าหลงใหล หล่อนเกลียด...เกลียดความรู้สึกนี้ ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความปรารถนา และต้องการให้เขาเติมเต็มในตัวหล่อน ดีนก็เป็นแบบนี้ เขามีเสน่ห์เสมอกับเพศตรงข้าม เพียงแค่กระดิกนิ้ว อาจมีสาวๆ สักสิบ ยี่สิบคนยอมมอบกายเป็นทาสของเขาไปจนชั่วนิรันดร์ “จูบของคุณ...” เขาถอนริมฝีปากออก แต่ยังคงเคล้าคลึงอย่าง แผ่วเบาชวนให้ใจสั่นไหว “มันไม่เหมือนคนเกลียดกันเลย...ไม่เหมือน...” มือที่สอดผ่านชายเสื้อเข้าไปสัมผัสผิวกายทำให้ไลลารู้สึกตัว หล่อนเบี่ยงหน้าหลบจุมพิตจากเขา ดวงตาอันอ่อนหวานเปล่งประกายประดุจเพลิงไฟที่ลุกโชติช่วง