เหมือนฝัน วันวาน หวานล้ำ หอมหวน น่าลิ้ม ชิมชวน ชื่นจิต ภิรมย์สมปอง ‘ลลิตา’ ตื่นมาในร่างของ ‘รตา’ สาวน้อยที่มีใบหน้าเหมือนเธอ แต่เป็นช่วงเวลาที่ห่างกันเกือบร้อยปี และกำลังจะเกิดสงครามโลกครั้งที่สอง!! แม้อยากหาทางกลับแต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ‘ลลิตา’ ในร่างของ ‘รตา’ จะอยู่ได้อย่างไร? === “แม่เนื้อหอมของฉัน อดใจไม่อยู่แล้วจริงๆ คิดถึงเหลือเกิน” คุณชายผละห่างเล็กน้อยราวให้เธอได้พักหายใจ ลมหายใจร้อนแรงรินรดพร้อมคำพูดทำให้เธอลืมตาแล้วก็เห็นแววปรารถนา ล้ำลึกจากดวงตาคู่คมกริบในระยะประชิด “เธอคิดถึงฉันไหมรตา” ลลิตาเขินอายจนต้องหลบสายตาคมหากก็พยักหน้าเล็กน้อย ขณะที่ใบหน้าขาวคมแนบมาหา จมูกโด่งไล้เบาๆ ที่แก้มเธอพร้อมคำถามย้ำมาอีก “คิดถึงมากไหม มากเท่าที่ฉันคิดถึงเธอหรือไม่” เธอไม่รู้จะตอบอย่างไรจึงได้แต่เอียงอาย ขณะริมฝีปากอุ่นกับจมูกโด่งฝังลงบนแก้ม “ขอจูบมัดจำอีกหน่อย แล้วคืนนี้ฉันจะขอคำตอบที่รอฟังจากเธอ”