“กรี๊ดด!!! คุณเป็นใคร เข้ามาอยู่ให้ห้องของฉันได้ยังไง” “ร้องกรี๊ดยังกับคนไม่เคย ถามจริงๆ เถอะ เจ้าเพิ่งขายตัวเป็นครั้งแรก หรือว่าย้อมแมวขายกันแน่” “ขายตัว? คุณกำลังหมายถึงอะไร ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ แล้วก็ออกไปจากห้องของฉันได้แล้ว” “เจ้าเล่นละครได้เกือบเนียนแล้วแม่สาวน้อย แต่เจ้าคงตบตาเรายากซะหน่อย เพราะการยั่วยวน กดกายเสียดสีกับกายแข็งขึงของเราอย่างเร่าร้อน มันทำให้เรารู้ว่าเจ้าเป็นนางบำเรอเจนจัดที่สุดเท่าที่เราเคยเจอมา” “ฉันไม่ใช่โสเภณี ไม่ใช่นางบำเรอ ฉันไม่ได้ขายตัวให้ใคร” “ครางกระเส่าไม่หยุด บดเบียดส่ายเรือนร่างอย่างเร่าร้อนที่สุด ยังจะปฏิเสธอีกหรือว่าเจ้าไม่ใช่นางบำเรอ” “ไม่...ฉันไม่ได้เป็นนางบำเรอ” “เจ้าเป็นนางบำเรอที่ปากแข็งที่สุด แถมยังมีค่าตัวแพงที่สุดเท่าที่เราเคยซื้อมา” ชีคฟาฮิดเยาะหยัน ลดพระพักตร์คมเข้มต่ำลงจนกระทั่งโอษฐ์ร้อนผะผ่าวสัมผัสกับเรียวปากอิ่มสีกุหลาบ จากนั้นก็กัดเม้มเบาๆ จนคนในอ้อมแขนต้องสะดุ้งเฮือกครางกระเส่าด้วยความรัญจวนใจ และเสียงกระเส่าของหม่อมหลวงนิริน รดา ก็เรียกรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจได้จากเสือดำพระองค์นี้ “ปฏิเสธว่าไม่เคยขายตัว แต่กลับยั่วยวน ครางกระเส่า สูดปากดังลั่นซะยิ่งกว่าโสเภณีเบอร์หนึ่ง คราวหลังถ้าคิดจะย้อมแมวขาย ก็ทำให้เนียนกว่านี้!” หม่อมหลวงนิรินรดาถูกคนรักหลอกขายให้กับ ชีคฟาฮิด อซิสส์ ฟาเรสส์ ผู้ได้ฉายาว่าเป็น เสือดำแห่งท้องทะเลทราย เมื่อรู้ว่าอดีตคนรักทรยศ หญิงสาวจึงยืมมือชีคฟาฮิด เพื่อแก้แค้นอดีตคนรัก แต่เงื่อนไขการจ่ายค่าตอบแทนให้กับชีคฟาฮิดคือต้องยอมเป็นนางบำเรอของพระองค์ตลอดไป หม่อมหลวงนิรินรดาจะยอมตกลงในเงื่อนไขอันเร่าร้อนนี้หรือไม่ เมื่อต้องเอาตัวเข้าแลกกับการแก้แค้นในครั้งนี้!!!