“สาไม่อยากให้แฟนเข้าใจผิด”สิ้นคำร่างแกร่งชะงักไปชั่วครู่ หญิงสาวเม้มปากแน่น กลั้นความรู้สึกพร้อมบิดแขนตัวเองออกจนเป็นอิสระ “แฟน”เขาทวนคำพร้อมมองหน้าเธอ หากสังเกตสักนิดจะเห็นว่าชายหนุ่มกัดกรามแน่นจนน่ากลัว ดวงตานั้นเริ่มแดงก่ำเพราะความโกรธ “คุณปรกกลับไปเถอะค่ะ” “ใคร”หญิงสาวเงียบ “ผมถามว่าใคร”ด้วยไม่ได้เตรียมใจว่าต้องมาตอบคำถามเขาแบบนี้ ข้ออ้างที่จะใช้กันตัวเองออกจากเขากลับเจอทางตัน “หึ...หรือว่าหลายคน ไหนจะไอ้คนที่ทำงานไนต์คลับ ไหนจะไอ้นักบัญชีหน้าอ่อนที่บริษัทนั่น มีใครอีกไหมที่ผมยังไม่เคยเจอ”มือบางกำเข้าหากันแน่น น้ำตาพาลจะไหลออกมา “ค่ะ”ดวงตาวาวโรจน์ฉายแสง เขามองเธอผิดไปจริงๆอย่างนั้นเหรอ หลงคิดว่าเธอจะต่างจากใครหลายคน จนทุ่มเทความรู้สึกไปขนาดนี้ เธอกลับไม่เห็นค่า