คู่แค้นหัวใจ โดย...บัวริน อารัมภบท อาชาไนยกำลังทำให้หล่อนต้องอับอาย และเจ็บปวดเหมือนที่พี่สาวของเขาถูกกระทำด้วยน้ำมือพี่ชายของหล่อน หล่อนควรดีใจที่เขาไม่ฆ่าหล่อนเสียตรงนั้น เขานึกถึงท่าทางหวาดกลัวของหญิงสาว คิดหรือว่าเขาไม่เจ็บปวด เขาควรเป็นคนที่ปกป้องหล่อน ไม่ใช่ลงมือทำร้ายหล่อนแบบนี้ แต่โชคชะตาเหมือนกลั่นแกล้ง ให้หล่อนและเขากลับมาพบกันอีกครั้งในฐานะของศัตรู! “แล้วแกจะต้องเสียใจ”หล่อนสะอื้น “งั้นหรือ ตอนนี้ผมก็เสียใจอยู่แล้วล่ะ...นั่นคือสิ่งที่ผมควรจะพูดกับคุณต่างหากนาตาชา...คุณจะต้องเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น” “พี่ฉันไม่ได้ทำอะไร” “มันทำ!”เขาเค้นเสียงลอดไรฟันออกมา บีบแขนหล่อนแรงๆจนแทบแหลกเป็นชิ้นๆ หล่อนร้องครางออกมาเบาๆ “โอ๊ย...เจ็บนะ...” “นั่นแหละคือสิ่งที่ผมอยากให้คุณเป็น...ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมเจ็บกว่าคุณหลายสิบเท่า...แม่ผม พี่ผม เขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย แต่ต้องมาตายด้วยน้ำมือคนเลวแบบนั้น” “พี่ฉันไม่ได้ทำ” “หุบปาก!” นาตาชามองเขาอย่างท้อแท้ ที่เขาไม่ยอมฟังหล่อนเลย...ยังไงหล่อนก็เชื่อมั่นว่าวิทิตไม่ทำอะไรเลวๆแบบนั้น ถ้าเขาผิดก็ผิดที่เขาเลี้ยงลูกน้องเลวๆ แต่อานาไชยไม่ยอมรับฟังเลยแม้แต่น้อย หล่อนเลยได้แต่ก้มหน้าเศร้าสร้อย ก่อนจะเงยหน้ามองเขาอีกครั้งด้วยความรู้สึกที่อัดแน่น “คุณต้องการอะไร? อยากฆ่าฉันก็ฆ่าเลยซิ...คุณเองก็เลวไม่ต่างอะไรจากคนเลวพวกนั้นนักหรอก”หล่อนมองเขาด้วยสายตาชิงชัง “ฆ่าเหรอ...มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก” “แล้วคุณจะทำอะไร” นาตาชาใจหายวาบ เมื่อนึกว่าเขาอาจแกล้งหล่อนด้วยการส่งหล่อนไปขายตามซ่อง...หล่อนได้แต่ภาวนาขออย่างให้เขาบ้าไปแล้วเลย รักด้วยใจ บัวริน 💕💕