“ทำไมคะ” คนถามหน้าแดงก่ำก่อนจะถูกคนตรงหน้าสัมผัสที่ริมฝีปากเบาๆ “ก็จะโดนทำแบบนี้ไงครับ” พัศนัยใช้มือช้อนคางมนยกขึ้นเล็กน้อยก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปชิดจนแทบได้ยินเสียงลมหายใจของอีกคน “จูบแรกหนู!!!” สองมือดันเขาออกสุดแรงแต่ไม่มีผลอะไรเมื่ออีกคนกำลังปล่อยตามเสียงของหัวใจตัวเอง และคนที่แรงน้อยกว่ามีหรือจะต้านทานไหว กว่าจะรู้สึกตัวว่าทำอะไรผิดพลาดไปเพราะไม่หักห้ามใจก็สายเกินไปเสียแล้ว หญิงสาวมองคนที่นอนข้างๆกายตอนนี้ด้วยความรู้สึกสับสนไปหมด สักพักคนข้างๆก็หันหน้ามา พร้อมกับพูดบางประโยคจนหญิงสาวแทบแทรกหน้าหนี “พอแล้วนะพี่เหนื่อยมากไม่มีอีกรอบนะ” พูดจบก็ทำท่าหลับตาทันที คนฟังถึงกับเอาผ้าห่มคลุมโปงตัวเองพร้อมกับลำดับเหตุการณ์ที่ผ่านเมื่อไม่กี่นาทีนี้เองว่าทำอะไรลงไปบ้างพอนึกได้ก็รู้สึกละอายใจจนพูดอะไรไม่ออก ปานระพีดึงผ้าห่มพันตัวเองแล้วค่อยๆลุกและวิ่งเข้าห้องน้ำทันที ส่วนอีกคนได้แต่ตะโกนตามหลังดังๆ “อายเหรอครับ มะกี้ไม่เห็นอายเลยนะ” “พี่บีมบ้า!” เสียงตะโกนสวนกลับมาทันที