“ห้าหมื่น หนึ่งคืนแล้วจบกัน ไม่มีพันธะผูกพัน บังเอิญเจอกันก็ไม่ต้องทักทาย” เธอกลับมาหลังหอบความบอบช้ำในหัวใจหนีไปเรียนต่อสามปี แต่โชคไม่ดี ดันมาเจอผู้ชายที่เคยวันไนท์สแตนด์ด้วยปั่นป่วนอารมณ์... ใครจะไปคิดว่าจะบังเอิญกลับมาเจอผู้ชายที่ตัวเองซื้อตัวเพื่อมีเซ็กซ์ด้วยเมื่อสามปีก่อน โลกมันกลมเกินไปไหม กันยกรหวังว่าหมอนี่จะรักษาข้อตกลงระหว่างกัน...จ่ายเงิน จบ แยกย้าย เจอหน้าไม่ต้องทักทาย === “อยู่กับฉันนะ ฉันไม่มีใครแล้ว ไม่มีเลย” พร้อมบอกแขนเรียวก็ขยับมาคว้าคอเขารั้งให้โน้มไปหา ใบหน้าเรียวสวยขยับขึ้นมาชิดแล้วประกบริมฝีปากอิ่มกับปากเขา จูบซับบางเบา นภณต์อึ้งไปครู่หนึ่ง แต่เพราะน้ำเสียงสั่นกับแววตาที่โหยหาบางอย่างทำให้เขากอดร่างอรชรแนบอกตน จูบกลับด้วยความอ่อนโยนอย่างต้องการปลอบประโลม แล้วก็รู้สึกได้ถึงน้ำที่เปียกแก้มนวลเขาจึงผละออกมามอง เช็ดน้ำตาให้เบาๆ … “กอดฉันอีกครั้งนะ” เธอพึมพำเบาหวิว สายตาที่มองอีกฝ่ายขอร้องอย่างไม่ปิดบังความต้องการ นภณต์ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้ หากก็มองออกว่ากันยกรกำลังอ่อนแอมาก เขาจะปล่อยมือบางในวันที่เจ้าตัวอยากให้โอบกอดได้อย่างไร