"I come back Do u remember me? SARAN (ผมกลับมาแล้ว จำได้ไหม สรัน) คนส่งข้อความนี้ชื่อ สรัน แก้วประกาย เขากลับมาจากความตาย จากบ่อน้ำกลาง ไร่แสนสัก เขาต้องการอะไร เขาจะทำอะไร กับ สร้อยฟ้า แต่ แม้นมณี ประดับฟ้า เดือนดวงงาม แสนดี จะทำให้เขาปลด ปล่อยพันธนาการและความแค้นของเขาได้ไหม ยังไมพอแค่นั้น ดาวดวงงามถูกทำให้เสียหาย ยับเยิน เพราะวันหนึ่งแม้นมณีเคยขึ้นไปบนฟากฟ้า ขึ้นส่องแสงสกาว ประดุจดวงดาวที่รุ่งสว่าง หล่อนเคยงดงามตรงนั้น แต่เพียงวูบเดียวจากเรื่องที่หล่อนไม่เป็นคนกระทำเอง หล่อนกลายเป็นฝุ่นธุลีลงมาอยู่บนพื้น…มีแต่คนรุมเหยียบย่ำลงไปบนตัวหล่อน… “ดาวดวงนี้แหลกลาญแล้วนะคะ” หล่อนบอกกับสรัน เขาส่ายหน้า “ฉันไม่เคยคิดเช่นนั้นนะ” “ทำไมคะ” “และฉันรักเธอ และ“ฉันไม่เคยคิดว่าเธอแหลกลาญ” “เหลือแต่เถ้าธุลีด้วย” “เธอยังเป็นดาวดวงน้อยของฉันเสมอ” “คุณจะยอมเป็นท้องฟ้าให้ดาวขึ้นไปอยู่อีกหนใช่ไหมคะ” “ได้ตลอดกาลด้วยจ้ะ ดาวที่รัก” หล่อนมองเข้าไปในดวงตาของเขาความจริงใจอยู่ที่นั่น…มันฉายชัดออกมาหล่อนรู้… ณ.วันนี้ดาวคืนฟ้ามาอีกหน ลบแสงหม่นทิ้งไปใสสว่าง ฉายประกายแห่งดาวพราวส่องทาง เขาเคียงข้างไปนิรันดร์ตราบวันตาย "