ซาอัลล์ บิน ซาฮีม อัลการีม ชีคหนุ่มผู้สูงศักดิ์แห่งประเทศเดเมียร์ชั่วชีวิตไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธและหมิ่นเกียรติอันสูงส่งของเขาได้ยกเว้นผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง เธอปฏิเสธแถมยังสาปส่งว่าชาตินี้ทั้งชาติอย่าได้พบเจอแบบนี้มันยื่นสารท้ารบกันชัดๆแล้วมีหรือที่ราชสีห์ทะเลทรายจะปล่อยให้ลูกกวางน้อยๆอย่างเธอ มาทำเย่อหยิ่งเชิดใส่ในเมื่อที่นั่นเขาคือกฎหมาย ทุกอย่างที่เขาทำทุกคำที่เขาพูด ไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธไม่มีข้อยกเว้นแม้กระทั่งเธอ ทิพย์ลลิล เอกพัฒนสิน อยากจะบ้าอยากกรีดร้องให้ฟ้าถล่มผืนทรายทลายเมื่อการเดินทางสู่ดินแดนแห่งความฝันที่ครั้งหนึ่งขอไปเที่ยวสักครั้งกลับทำให้ชีวิตของเธอต้องหักเหอย่างรุนแรงทั้งตัวและหัวใจถูกบังคับจับขืนใส่กรงทองที่แสนร้ายแต่ทำมาทำไปกรงขังที่ว่าร้ายกาจกลับกลายเป็นกรงพิศวาสที่หวานฉ่ำจนแสบทรวง “อย่าทำแบบนี้” “ใครจะห้ามฉันล่ะ คนสวย” เสียงของเขาพร่าและทุ้มลึกน้ำเสียงผยองแกมขำนั้นสร้างความขุ่นใจให้กับทิพย์ลลิลยิ่งนักดวงตาคมฉายประกายแพรวพราวเรียวปากเข้มใต้แสงจันทร์ของเขาหยักยิ้มมือหนายังคงร่ายมนตร์ใส่กายบอบบางไม่ได้หยุดเรียกเสียงอุทานครวญครางแว่วจากสาวน้อยที่อ่อนเดียงสา “กรี๊ด!!!...หยุดนะคนบ้าคนเลว” “ความต้องการของฉันไม่ใช่เรื่องบ้าคำพูดของฉันคือประกาศิตและจากนี้ไปฉันคือเจ้าชีวิตของเธอทิพย์ลลิล” ชายหนุ่มประกาศกร้าวเหนือดวงหน้าแดงก่ำกางเกงผ้าเนื้อนุ่มถูกกระชากเต็มแรงจนขาดวิ่นเขาไม่สนใจเสียงร้องอ้อนวอนและการกรีดร้องลั่นห้องแม้แต่น้อย “ฉันต้องการเธอ” “อยะ...อย่า หยุดเถอะได้โปรด” หญิงสาวอ้อนวอนเสียงสั่น ตกใจและหวั่นกลัวเธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใครกันแน่ลักพาเธอมาเพื่ออะไร “เธอจะมีความสุข” ชายหนุ่มก้มลงกระซิบชิดริมฝีปากในตำแหน่งของเขาไม่เคยมีอะไรที่เขาต้องการแล้วไม่ได้เรียวปากคมเข้มทาบทับบดขยี้จุมพิตร้อนแรงยิ่งเธอส่ายหน้าหนีเขาก็ยิ่งติดตามไม่ลดละเพราะเธอเป็นของเขาตั้งแต่แรกพบสบตาเขาก็ปักป้ายจองเอาไว้แล้ว