“สิ่งที่มีค่าน้อยที่สุดบนแผ่นดินแมนจูคือ...ชีวิตของมนุษย์” ปีโชวะที่ 12 ฮิงาตะ อิซามุ ไปยังแมนจูเรียในฐานะทหารของกองทัพคันโตและได้สูญเสียการมองเห็นของดวงตาข้างขวาในสนามรบจึงถูกปลดออกจากองทัพทหารแนวหน้า แต่ละวันผ่านไปกับการถูกกดขี่จากหัวหน้ากองทหารภาคเกษตร จนกระทั่งวันหนึ่ง อิซามุสังเกตเห็นฝิ่นที่ลักลอบปลูกเอาไว้ในมุมหนึ่งของพื้นที่การเกษตร จึงตัดสินใจลงมือผลิตฝิ่นหาเงินช่วยแม่ที่ป่วยหนัก และการตัดสินใจนั้นได้นำพาโชคชะตาของตัวเขาและแผ่นดินแมนจูไปสู่เส้นทางใหม่ ที่ถูกกล่าวขานอย่างยิ่งใหญ่ว่า "ราชาฝิ่น"