ธีรพัฒน์ รัตนศิลานนท์ เจ้านายหนุ่มที่หล่อขั้นเทพ ปากจัด จิตใจโหดร้าย (เฉพาะกับบางคน) เอาแต่ใจเป็นที่สุด ตามประสาของลูกชายคนเดียว อยากได้อะไรแล้วต้องได้ และสิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือ ผู้หญิงที่คิดจะจับเขาเพื่อหวังรวยทางลัด แพรวา ปรียากรโสภณ เลขาสาวที่เธอทั้งสวยหวาน และน่ารักแสนดี เพียบพร้อมไปด้วยกุลสตรีทุกประการ และสิ่งที่เธอเกลียดที่สุดคือ ผู้ชายหลงตัวเองที่ดูถูกและปรักปรำว่าเธอจ้องจะจับเขา ทั้งๆ ที่เธอไม่เคยคิด ตัวอย่าง ธีรพัฒน์ยิ้มมุมปาก ก้าวเท้าลงจากเตียงแล้วแกล้งดึงคนตัวเล็กเข้ามากอด “ปล่อยฉันนะคุณธีร์” แพรวาพยายามดิ้นรนขัดขืนเพื่อให้หลุดออกจากอ้อมแขนแข็งแกร่งของเขา “แทนตัวเองกับฉันดีๆ แพรวา ฉันไม่ชอบ” ชายหนุ่มกระแทกเสียงฮึดฮัดไม่พอใจกับสรรพนามที่หญิงสาวใช้แทนตัวเองกับเขา “ไม่!” ธีรพัฒน์ไม่ปล่อยแต่กลับลากตัวหญิงสาวมานั่งลงบนเตียง ทำให้คนตัวเล็กต้องมาอยู่บนตักของเขาพร้อมถูกวงแขนแข็งแรงโอบรัดรอบเอวเล็กๆ ของเธอไว้อย่างแน่นหนา แพรวาพยายามดิ้นรนให้หลุดจากอ้อมกอดของเขาท่ามกลางเสียงหัวเราะในลำคอด้วยความชอบใจของชายหนุ่ม “เธอกำลังทำให้ฉันเกิดอารมณ์นะแพรวา” ธีรพัฒน์ก้มลงกระซิบที่ข้างหูเล็กๆ ของหญิงสาว ส่งผลให้คนที่กำลังดิ้นขลุกขลักอยู่บนตักแกร่งหยุดนิ่งไม่ขยับเขยื้อนทันที มือหนาข้างหนึ่งของชายหนุ่มโอบรอบเอวของเธอไว้ ส่วนอีกมือยกขึ้นมาลูกไล้แก้มเนียนใสที่ตอนนี้แดงระเรื่อขึ้นมาอย่างน่าหลงใหล “คุณธร์หยุดแกล้งแพรแบบนี้สักทีเถอะค่ะ เราไม่ได้สนิทสนมกันถึงขั้นที่คุณจะมาทำอะไรตามใจชอบแบบนี้ได้นะคะ” คนตัวเล็กพูดออกไปน้ำเสียงติดจะสั่นนิดๆ รู้สึกขนลุกกับสัมผัสของชายหนุ่ม ใบหน้าสวยหวานพยายามหลบหลีกมือหนาที่กำลังลูบไล้แก้มนุ่มนิ่มของเธออยู่ “ทำไมล่ะ... ไม่ชอบเหรอ จริงๆ แล้วฉันก็เป็นเหยื่อคนหนึ่งที่เธอหมายตาไม่ใช่หรือไง” “เหยื่ออะไรของคุณ แพรไม่เข้าใจ” แพรวาแหงนหน้ามองชายหนุ่มด้วยความงุนงง “ก็ผู้ชายที่สมบูรณ์เพอร์เฟกต์ไง เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ ว่าเธอจ้องจะจับแต่ผู้ชายรวยๆ เพื่อไว้มาปรนเปรอให้เธอสุขสบายอย่างนี้ไงล่ะ” คนเอาแต่ใจกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นเมื่อรู้สึกว่าคนตัวเล็กเริ่มดิ้นเพื่อให้หลุดจากการเกาะกุมของเขา “คุณจะดูถูกฉันมากเกินไปแล้วนะคะคุณธีร์ ฉันไม่เคยคิดจะจับใครทั้งนั้น โดยเฉพาะกับคุณ ฉันไม่เคยคิด!”