“มาพนันกันมั้ยล่ะ ถ้าแม่สามารถหาผู้หญิงดีๆ คนที่ยอมรับในสิ่งที่แกเป็นได้ แกต้องเปิดใจให้ผู้หญิงคนนั้น” คุณปราณีเริ่มออกอุบาย เพราะท่านคิดว่าถ้าพูดดีๆ บุตรชายของท่านต้องไม่ยอมอย่างแน่นอน “แม่ไม่มีทางหาได้หรอกครับ ใครเขาจะมาอยากดูแลคนตาบอดอย่างผม” ปราณกล่าวเสียงเศร้า ซึ่งทั้งหมดนี่คือละครที่เขาพยายามแสดงให้มารดาเห็น เพื่อให้ท่านเลิกหาคู่ครองให้เขาได้แล้ว “ก็เอาสิ แกกล้ารับคำท้าแม่มั้ยล่ะ ถ้าแม่หาได้ แกต้องยอมรับผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยา” คุณปราณีท้าทายบุตรชายทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจะไปหาผู้หญิงคนนี้มาจากไหน “ก็ได้ครับ แต่ผู้หญิงคนนั้นต้องไม่ใช่ลูกหลานเพื่อนคุณแม่นะครับ ถ้าผมมารู้ทีหลัง สัญญาทุกอย่างเป็นอันยกเลิกนะครับ” ปราณตัดสินใจในที่สุด ในเมื่อไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เขาก็ทำได้เพียงยอมรับมัน แต่เขาก็ตั้งเงื่อนไขที่มารดาเขาไม่ค่อยปลื้มเช่นกัน “แล้วแม่จะไปหาจากที่ไหนล่ะ” คุณปราณีสวนกลับบุตรชายเสียงขุ่น “ก็ลงประกาศตามอินเตอร์เน็ตสิครับ ผมขอใส่เงื่อนไขสำคัญนะครับ คนที่แม่หามาต้องบริสุทธิ์นะครับ ไม่อย่างนั้นผมไม่เอา” ปราณไม่ได้จริงจังกับเรื่องความบริสุทธิ์ของผู้หญิงที่จะมาอยู่กับเขา แต่เขาสร้างเงื่อนไขเพื่อไม่ให้มารดาของเขาหาผู้หญิงแบบที่เขาต้องการได้ก็แค่นั้น