** หัวใจนางโห่ร้องอย่างยินดีเมื่อได้พบเขา ทว่าชายหนุ่มกลับเย็นชาปฎิบัติต่อนางดุจหินก่อนหนึ่ง เกี้ยวคนผู้นี้คงไม่ง่ายซะแล้ว "ได้! ไม่ชอบข้านักหรือ ท่านพี่โปรดวางใจ ข้าจะทำให้ท่านหลงรักข้าให้ได้" ** การแอบรักเพื่อนพี่ชาย... กลายเป็นเรื่องผ่าเผย พันธสัญญาระหว่างสองสกุลไม่ใช่เรื่องที่อยากละทิ้ง ก็ละทิ้งได้ "หลัวเหิง" ไม่อาจยอมรับคำล้อเลียนที่ว่า โคแก่เคี้ยวหญ้าอ่อน จึงปฏิบัติกับ "เหยียนอี" อย่างเย็นชา แต่งกับอาทิตย์ดวงน้อยๆ เช่นนาง คงไม่ถูกแผดเผาจนตายเข้าสักวันกระมัง? นี่คือคำดูแคลนก่อนที่จะได้ใกล้ชิด ใครบอกว่านางร้ายกาจและร้อนระอุดุจแสงสุริยัน "เหยียนอี" นางสดใสเหมือนดวงอาทิตย์ เจิดจรัสดุจจันทราต่างหาก เพราะเช่นนี้ "ท่านแม่ทัพ" ที่มั่นใจนักหนาว่าไม่มีวันหลงรักนางแน่! กลับกลายเป็นเดรัจฉานได้ทุกประเภท "อย่าว่าแต่โคแก่เลย เจ้าจะให้พี่เป็น สุนัข เป็นลิง เป็นช้าง หรือเป็นม้า ย่อมตามใจเจ้า"