‘ละอองฝน’ หญิงสาวผู้ไม่มีความสวย แต่เธอดันมีเพื่อนผู้ชายที่หล่อ และเธออยากได้หมอนี่มาเป็นแฟน... ‘ปลายฟ้า’ ชายหนุ่มที่มีหน้าตาหล่อเหลา แต่เขาดันมีเพื่อนสาวที่ไม่สวย และเขาดันปักใจรักเจ้าหล่อนแต่แรกเห็น... ------------------------------------------- นายฟ้าเป็นลูกชายของคุณน้าเพื่อนบ้าน เพื่อนชายคนสนิทที่ละอองฝนไปไหนมาไหนด้วยความรู้สึกปลอดภัย และยังเป็นชายหนุ่มเพียงคนเดียวที่ละอองฝนขยันตามตื๊อเพื่อจะขอเขาเป็นแฟน ‘เราสนิทกันออกขนาดนี้ นายมาเป็นแฟนฉันเอาไหม?’ เธอบอกรักเขาริมรั้วบ้าน ตอนเอาสมุดการบ้านของเขาที่เธอขอยืมลอกเพราะขี้เกียจใช้สมองคิด ไขว้เก็บไว้ด้านหลัง ‘ไม่เอา...’ เขาปฏิเสธโดยไม่ต้องเสียเวลาหยุดคิด หมุนตัวเดินกลับเข้าบ้านโดยไร้เยื่อใยต่อสายตาเว้าวอนของคนขอ ‘วันนี้ท้องฟ้าสดใสจัง นายมาเป็นแฟนฉันเอาไหม?’ ‘ไม่เอา’ ขาที่ก้าวมาเนือยๆตลอดทางกลับ ดูขยับเร็วขึ้น ละอองฝนกลอกตา ทว่าก็ไม่คิดจะล่าถอย ‘เราสองคนก็เรียนจบมัธยมปลายกันแล้ว นายมาเป็นแฟนฉันเอาไหม?’ ‘ไม่เอา’ ในคืนวันงานเลี้ยงส่ง ซึ่งจัดขึ้นประจำทุกปี เพื่อเป็นการเลี้ยงอำลานักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก ในขณะเธอกับปลายฟ้ากำลังเพลินกับการเต้นรำ บรรยากาศรอบตัวช่างเป็นใจ เธอจึงนึกสนุก ลองขอเขาเป็นแฟนอีกครั้ง คำตอบของเขาก็เหมือนเดิมทุก เขายังไม่เปลี่ยนใจ แต่ทุกครั้งละอองฝนไม่ได้รู้สึกเหมือนคนอกหักหนักเท่ากับครั้งนี้ พอเขาปฏิเสธเธอปุ๊บ มือที่จับกันกลางฟอร์กลับถูกปล่อยทิ้งขว้างเอาดื้อๆ เขาขอสลับคู่เต้น เป็นเพื่อนผู้หญิงที่ดูสวยที่สุดในงาน รายนั้นยิ้มปากกว้าง ไม่สนใจคู่เต้นก่อนหน้าของตัวเองเช่นกัน