ปรากฏการณ์และความแปรปรวนต่างๆที่เกิดกับโลก รวมถึงมนุษยชาติ เกิดขึ้นเนื่องจากเหตุและผล ด้วยทุกสิ่งล้วนเป็น ไตรลักษณ์ หรือ สามัญญลักษณะ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ธรรมชาติต่างๆล้วนดำเนินไปตามหลัก นิยาม 5 ได้แก่ อุตุนิยาม พีชนิยาม จิตตนิยาม กรรมนิยาม ธรรมนิยาม นั่นคือ ตถตา ความเป็นเช่นนั้นเอง ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงเป็นผู้เห็นรอบรู้ในความเป็นเช่นนั้นเอง จึงได้ชื่อว่า ตถาคตา ซึ่งปัจจุบันนี้วิทยาศาสตร์พิสูจน์และรองรับคำสอนของพระพุทธองค์ หลักของเหตุและผล คือ ปัจจยการ หรือ อิทัปปัจจยตา-ปฏิจจสมุปบาท เมื่อเกิดแก่จิต คือ ความจริงที่พระพุทธองค์ทรงตรัสรู้และทรงสรุปรวมลงเป็น อริยสัจ 4 เป็น หัวใจของพระพุทธศาสนา มนุษย์ทุกคนสามารถที่จะบรรลุธรรมได้ เมื่อปฏิบัติธรรมตามแนวที่ทรงสอนและวางรากฐานไว้ให้ โดยบริหารจิตเจริญวิปัสสนากรรมฐาน ตามหลักมหาสติปัฏฐาน 4 ตามดูรู้ทัน กาย เวทนา จิต ธรรม ฝึกให้เกิดสติ-ความรู้สึกตัว ด้วยความเพียร เพื่อกำจัด อภิชฌา และ โทมนัส หลุดพ้นจากทุกข์ได้ เรียนรู้ธรรมชาติและการทำงานของจิต อาลยวิญญาณ ภวังคจิต วิถีจิต และ ชวนจิต ความทุกข์เกิดขึ้นเพราะความคิด ก่อให้เกิดเจตนาเป็นกรรมตามมา เมื่อถือมั่นในสมมติบัญญัติ ไม่เห็นปรมัตถสัจจะ หรือ สภาวธรรมที่แท้จริงของจิต เจตสิก รูป และนิพพาน