THE DREAM ณ ปลายฝันฉันรักเธอ "รอพี่กลับมานะนับดาว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอให้นับดาวจำไว้ว่า พี่จะกลับมา ในวันที่นับดาว อายุครบ 20 ปี แล้ววันนั้น วันที่พี่กลับมา พี่จะพานับดาวไปดูทะเล" นับดาว สาวน้อยในวัย 15 ปี ที่ต้องที่เผชิญปัญหาอย่างยากลำบากภายในบ้าน จากการชักนำชายหนุ่มคู่รักของผู้เป็นแม่เข้ามาอย่างไม่ซ้ำหน้า ความห่างเหินจากความรักและความเอาใจใส่ ทำให้เธอเป็นเด็กที่ค่อนข้างโดดเดี่ยว ขาดความอบอุ่นอยู่อย่างหวาดระวัง จนนำไปสู่ความนิ่งเฉย ไม่ค่อยพูดจา สีหน้าและแววตาที่เรียบเฉยของนับดาวจะเปลี่ยนแปลงและเปล่งประกายอย่างมีความสุขและร่าเริงทุกครั้งที่เธอได้พบกับเพื่อนชายคนสนิทที่รู้จักกันมาตั้งแต่วัยเด็ก เขาไม่ได้แวะเวียนมาบ่อยนัก แต่การมาทุกครั้งของเขามันทำให้เธอมีความสุข เขาเป็นคนที่เธอไว้ใจที่จะบอกเล่าและแลกเปลี่ยนเรื่องราวในชีวิตได้ ครอบครัวของนับดาวมั่งคั่ง เพราะมรดกตกทอด ที่ผู้เป็นบิดาทำไว้ให้ก่อนจะตายจากไป ตั้งแต่เธอมีอายุได้เพียง 10 ขวบ แต่ความมั่งคั่งนี้จะคงอยู่ได้นานสักแค่ไหน... 5 ปีแล้วที่ผู้เป็นพ่อตายจากไป เธอถูกเลี้ยงดูมาโดยมารดา วัย 50 สาวใหญ่ที่ยึดติดกับแวดวงสังคมไฮโซที่จอมปลอม ผู้เป็นแม่ที่หลงใหลในรูปลักษณ์ของชายหนุ่มโดยที่ไม่เหลียวดูสังขาร เมามัวอยู่กับปาร์ตี้และสุราอยู่ตลอดเวลา ต้าหนิน เด็กหนุ่มในวัย 17 ขวบ ลูกครึ่ง ไทย-ไต้หวัน ทายาทนักธุรกิจใหญ่ผลิตและส่งออกชุดว่ายน้ำ ชุดกีฬาไปทั่วเอเชีย ที่มักจะตามครอบครัวไปมาระหว่าง ไทยและไต้หวัน เพราะผู้เป็นพ่อ มีบริษัทที่ตั้งเกี่ยวเนื่องกันระหว่างสองประเทศ ต้าหนินเพื่อนชายรุ่นพี่คนสนิทเพียงคนเดียวที่นับดาวมี ครอบครัวของต้าหนินเอ็นดูนับดาวมาก แต่พวกเขาไม่ใช่คนที่จะแวะเวียนมาได้บ่อยครั้ง ต้าหนินและนับดาว เป็นเพื่อนเล่นกันมาโดยตลอดตั้งแต่เด็ก ทั้งคู่ใช้สวนสาธารณะของหมู่บ้านเป็นที่ประจำไว้เล่นสนุก ทุกครั้งที่ต้าหนิน แวะเวียนมาพักบ้านที่ประเทศไทย ทั้งสองจะเป็นเพื่อนเล่นและพูดคุยเล่าสู่เรื่องราวของกันและกัน ด้วยเพราะบ้านที่ติดกัน มีโอกาสใกล้ชิดและความไร้เดียงสาในวัยเด็ก ทั้งคู่จึงสนิทสนมและชอบพอผูกพันกันมากพอตัว ในวันที่ต้องจากลา การจากลาครั้งนี้ยาวนานกว่าทุกครั้ง ทั้งคู่หวังเพียงว่าสักวันจะได้กลับมาพบกันใหม่ ต้าหนินสวมสร้อยคอเงินเส้นเล็ก จี้รูปดาวห้าแฉก ให้นับดาวเพื่อเป็นคำมั่นสัญญา ลงที่หัวผ่านเส้นผมยาวของนับดาว ก่อนจะจัดระเบียบสร้อยที่ถูกสวมใส่ให้เข้าที่ ที่ลำคอ การไปครั้งนี้ของต้าหนิน อาจจะยาวนานกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา การจากลาเลยเต็มไปด้วยความอาลัยอาวร "รอพี่นะนับดาว แล้วพี่จะกลับมา" "ค่ะ! ดาวจะรอพี่ต้า..." ต้าหนิน กุมมือนับดาวไว้แน่น ขณะที่เอ่ยคำบอกลา ประหนึ่งเป็นคำมั่นสัญญา ทั้งให้ความหวังเพื่อให้อีกฝ่ายรอการกลับมาของเขา ทำให้นับดาวพยักหน้ารับคำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น อย่างมีความหวังและเชื่อมั่นในคำสัญญา วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ทั้งสองจะได้เล่นสนุกกัน ในวันที่ต้าหนิน ต้องย้ายตามครอบครัวกลับไปไต้หวัน เพราะผู้เป็นพ่อของต้าหนินประสบอุบัติเหตุอาการสาหัส ด้วยความหวังว่าทั้งคู่จะกลับมาพบกันอีกครั้ง ตามที่ได้สัญญากันเอาไว้ ในอีก 5 ปีข้างหน้า