"เอาหลานนิตาคืนมานะ คุณจะเอาแกไปไหน!" "เสียใจนะ แต่ไม่ต้องห่วง เพราะฉันจะเอาแม่จำเป็นอย่างเธอไปด้วย ในเมื่อหาตัวพี่ชายเธอไม่เจอ ฉันก็จะให้มันโผล่หน้าออกมาหาฉันเอง มานี่! กลีบไม้ดอกกาญจนิการ์นั้นบริสุทธิ์ปานใด หัวใจของสาวน้อยผู้อ่อนโยนก็ขาวสะอาดปานนั้น กลิ่นหอมของเกสรดอก เย้ายวนเหล่าภุมรินปานใด หัวใจอันแข็งกร้าวของบุรุษหนุ่มก็โหยหาเธอปานนั้น โทษครั้งนี้ของพี่ชาย มีเพียงเมฆาเท่านั้นที่หยิบยื่นให้ คนที่เป็นเชลยอย่างเธอจะทำเช่นไรเพื่อให้เขายอมเชื่อว่าพี่ของเธอไม่ได้เป็นคนทำอย่างที่เขากล่าวหา สาวน้อยผู้ไม่เคยเผชิญสิ่งเลวร้ายใดๆ มาก่อนจะรับไหวหรือกับอารมณ์และการกระทำที่เอาแต่ใจของเขา คงมีแต่หลานตัวน้อยของเธอเท่านั้นที่จะพอทำให้นิตารู้สึกว่าไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว