อาญาซาตาน โดย... บัวริน อารัมภบท อุสยานึกถึงปิยะชาติ อยากไปบอกเขาเหลือเกินว่าหล่อนถูกพบพิมพ์ใส่ร้าย แต่เขาคงไม่เชื่อหล่อน จู่ๆน้ำตาก็รินไหลออกมา ด้วยความสะเทือนใจ ไม่นึกเลยว่าจะเป็นแบบนี้ ป่านนี้สองคนนั่นคงรักกันแล้ว ปิยะชาติเกลียดหล่อน หันไปรักกับพบพิมพ์ หล่อนทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากยินดีกับสองคนนั่น อุสยายกมือปาดน้ำตา หล่อนร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะร้องอีกแล้ว อุสยาร้องไห้จนเสียงแหบแห้ง เจ็บร้าวในลำคอไปหมด ยังดีที่หล่อนรอดมาได้ อุสยาควรดีใจ ที่อย่างน้อยหล่อนก็ไม่ยับเยินป่นปี้ ไม่อย่างนั้นหล่อนคงไม่คิดจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป อุสยาแทบหมดกำลังใจ... หัวใจเต็มไปด้วยความเศร้า หัวใจหล่อนจวนเจียนจะแตกสลาย แต่ก็ต้องมีชีวิตอยู่ให้ได้ ไม่มีใครรู้หรอกว่าอุสยาร่ำไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด ป่านนี้เขากับพบพิมพ์คงแต่งงานมีความสุขกันไปแล้ว ร่างกายบอบบางของอุสยาเริ่มซูบผอม อุสยาไปทำงานในโรงงาน แทนที่จะเป็นพริ๊ตตี้แบบเดิม รักด้วยใจ บัวริน