ตั้งแต่เห็นหน้า มัลลิกา ก็ไม่เคยคิดนับญาติกับ คิมหันต์ ในสายตาเธอ เขาคือส่วนเกิน และแย่งความรักไปจากเธอ!! สำหรับคิมหันต์ก็เช่นกัน... ครั้งแรกที่เจอหน้ามัลลิกา เขาไม่อาจยอมรับเธอเป็นน้องสาวได้ ก็เขาคิดกับเธอมากกว่านั้น!! ---- “ต้องการอะไรถึงทำแบบนี้?” หญิงสาวถามเสียงเขียวด้วยความไม่พอใจ ทั้งยังจ้องหน้าคนตัวโตอย่างเอาเรื่อง คิมหันต์ยิ้มมุมปาก แต่ดวงตากลับพราวระยับ “แค่อยากเทคแคร์น้องสาวน่ะ” “ฉันเป็นลูกคนเดียว เท่าที่จำได้ฉันไม่เคยนับญาติกับนาย” หญิงสาวตอบทั้งยังเอานิ้วจิ้มหน้าอกของอีกฝ่ายเพื่อให้อีกฝ่ายถอยห่าง แต่คิมหันต์กลับไม่ทำอย่างที่เธอคิด ซ้ำเขายังวางมือทั้งสองข้างแบบเฉียดหน้าเธอไป เธอต้องขยับตัวถอยหลังจนแผ่นหลังชิดผนังลิฟต์ สายตาที่จ้องมองสร้างความอึดอัดให้มากนักจนเธอต้องลอบกลืนน้ำลายลงคอ “ก็ดีนะที่เธอพูดออกมาตรง ๆ เพราะถ้าฉันอยากจูบ หรืออยากทำอะไรที่มากกว่านั้นจะได้ไม่รู้สึกผิด” มัลลิกาทำตาโต “อย่าทำบ้า ๆ นะ”