ผมไม่เคยคิดมาก่อนว่าตนเองจะมีความรักกับผู้ชาย จนกระทั่ง... เมื่อความรักนั้นเข้ามาทักทาย ...ทำอย่างไรได้ล่ะครับ... *** “ลำบากใจหรือเปล่า ?” จู่ ๆ อีกฝ่ายก็ถามขึ้น “ฉันดีใจมากที่นายบอกว่าชอบฉัน แต่ถ้าหากมันจะทำให้นายลำบากใจล่ะก็…” “ผมไม่ได้ลำบากใจตรงไหน !” ใจสิงห์สวนขึ้นมาอย่างทันควัน ทำให้กาญจน์รวีอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อว่า “ถ้าอย่างนั้นก็แล้วไป” สีหน้าของกาญจน์รวีกลับมายิ้มแย้มเหมือนเคย ค่อยทำให้ใจสิงห์ใจชื้นขึ้นมานิดหน่อย ชายหนุ่มจึงแตะแขนของอีกฝ่ายเบา ๆ แล้วยิ้มกว้างให้ ใจจริงถ้าอีกฝ่ายเป็นผู้หญิง เขาคงอยากจะกอดเอาไว้แล้ว แต่ในเมื่ออีกฝ่ายเป็นผู้ชาย เขาก็ไม่อยากจะทำอะไรที่ดูเหมือนจะทำให้คำว่า ‘ชอบ’ ที่เอ่ยออกไปนั้นถลำลึกไปสู่ความหมายอื่น ...เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าใจจริงของกาญจน์รวี ...คิดกับเขาในแง่ไหน ?