สองสิ่งในชีวิตที่เรียกคืนไม่ได้เลย คือ...เวลา และสายน้ำ สายน้ำไหลไปแล้วก็ไหลไป เวลาเดินหน้าไปไม่มีวันจบสิ้น เหมือนเมษาไง เธอตกลงไปในขุมนรก ทันทีที่ความจริงเปิดเผย เมษาไม่ใช่คนผิดสักหน่อย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเพราะ ‘ผู้ชายเลวคนนั้น’ มันเป็นความเลวร้ายเดียวที่เมษาไม่ได้อยากให้เกิด ‘ท้อง’ เมษาไม่ได้ตั้งใจให้ตนเองเป็นแบบนั้น มันคือความผิดพลาดร้อยเปอร์เซ็นต์ หากเป็นไปได้ เมษาอยากย้อนกลับไปในอดีต เพื่อแก้ความผิดพลาดครั้งนั้น หากเธอ ‘สู้’ มากกว่านี้ จุดจบเธอคงไม่มาอยู่ที่ตรงนี้หรอก เมษาถูกตราหน้าว่า ‘แย่ง’ ทั้งที่ความจริงเมษาต่างหากคือ ‘เหยื่อ’