คำโปรย #คู่หลัก อารดาไม่เคยคิดเลยว่า ผู้ชายที่คุณย่าให้เธอแต่งงานด้วย จะเป็นเพียงชายหนุ่มวัยยี่สิบหกปี เขาอายุน้อยกว่าเธอ และเขา ช่างมือไว ใจกล้า และหน้าด้านจริงๆ “ผมชอบจัง” “อะไร!” “ชอบคุณไง ชอบทุกอย่างเลย ตาคุณ จมูกคุณ ปากคุณ แล้วก็...บั้นท้ายงอนๆ” ไม่ใช่แค่ชม แต่ฝ่ามือเลื่อนลูบที่บั้นท้ายงอนงาม อารดาตาเบิกโต อ้าปากจะร้องแต่บางอย่างขวางกั้นเสียงกรี๊ดของเธอ “อื้อ....” เสียงร้องอู้อี้บังเกิดขึ้นเมื่อปากเขาบดจูบลงมา เธอดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนของสามีที่เพิ่งเคยเจอหน้า ลิ้นร้อนๆ ของเขากำลังเกี่ยวกระหวัดลิ้นเธอ เขาทำมันอย่างรวดเร็ว จูบเอา...จูบเอา จ้วงปลายลิ้นเข้ามาซ้ำๆ ดูดกลืนลิ้นเธอถี่ๆ หัวใจเธอก็ได้เต้นรัวๆ เรี่ยวแรงที่มีพลันหดหาย เขาจูบที่ปากแต่กลับชาไปทั้งร่างกาย นี่รสจูบของผู้ชายหรือสุรายาเมากันนะ! #คู่รอง อรุณฉายหันมาเผชิญหน้า เธอติดกระดุมเสื้อด้วยมืออันสั่น มองไปบนเตียงก็เห็นรอยโลหิตติดอยู่ และนั่นทำให้เธอโมโห เขารุนแรงกับเธอขนาดนั้น เธอยังชอบมันอยู่ได้! “เป็นใครถึงมาห้าม ฉันจะทำทุกอย่างที่อยากทำ จะอ่อยจนกว่าเขาจะยอมมานอนบนเตียงฉันนั่นแหละ” เธอลอยหน้าลอยตาตอบ “โอ...ร่านได้ใจจริงๆ” ชนนท์ว่าให้ เบะปากใส่ร่างอรุณฉาย ไม่นึกว่าคนสวยๆ จะร่านได้ขนาดนี้ แต่ดีนะ เขาชอบ ไม่ว่าจะจัดให้ท่าไหน หล่อนก็รับได้ทุกท่วงท่าลีลา ไม่ใช่เงอะงะเป็นเด็กสาวไม่ประสา อย่างนี้แหละ ถูกใจชะมัด “ไปๆ ซะทีเถอะ รำคาญ” “ไปแน่ ไม่ต้องไล่หรอก แต่จำไว้หน่อยนะ ถ้าฉันรู้ว่าเธอไปเกาะแกะพี่รัณอีกละก็ เธอเจ็บตัวแน่” หญิงสาวยิ้มเยาะ “โอ๊ย...กลัวเหลือเกิน กลั๊วกลัว...” เธอลากเสียงประชด ไม่ได้มองหน้ายุ่งๆ ของชนนท์เลย หมับ! แขนข้างหนึ่งของหญิงสาวถูกกำแน่น “ฉันเตือนแล้วว่าอย่ายุ่งกับพี่ฉัน ถ้าเธอไม่ฟัง เธอจะเจ็บกว่าเมื่อคืนเป็นร้อยเท่า บอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่สุภาพบุรุษ ฉันจะจับเธอขึงไว้บนแคร่แล้วทำกับเธอแรงๆ ขังเธอไว้สักเดือนสองเดือนไม่ให้ทำอะไรนอกจากกินแล้วก็เอากับฉัน!”