“ฉันหิวข้าว” “งั้นเดี๋ยวหนูจะทำ...” “ทำตัวน่ารักน้อย ๆ ลงหน่อย” ผมพูดแทรกพลางขับรถออกไปจากบริษัท คนพูดเหมือนจะกัดปากตัวเองขาดไปแล้ว ผมแน่ใจว่าเธอไม่ได้พยายามจะทำตัวเพื่อให้ดูน่ารัก แต่ทุกอย่างที่เธอเป็นมีคำจำกัดความว่า ‘น่ารัก’ จนไม่อยากจะให้ห่างตัวเลย “หนูน่ารักเหรอจ๊ะ?” ผมกัดฟันแน่นกับคำถามนี้ ในใจอยากจะตะโกนออกไปดัง ๆ ว่า ‘ใช่!!!!’ แต่เด็กแสนซื่ออย่างนุ่มนิ่มคงไม่เข้าใจแน่ ยิ่งรู้ว่าเธอรักผมมันยิ่งทำให้รู้สึกปรารถนา ต้องการ แต่ไม่ทำร้าย เพราะคำว่าหนึ่งปีมันค้ำคอของผมให้ทำร้ายเธอไม่ลง