ว่าด้วยเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ภูริต้องเก็บงำความลับไว้ แต่เพราะความผิดพลาดของดวงใจ นำมาซึ่งสัมผัสลึกซึ้งเกือบจะหลอมรวมกายเป็นหนึ่ง ทั้งคู่สัญญาให้เป็นความลับ แต่ภูริไม่อาจปฏิเสธความรู้สึกได้ วนเวียนใกล้ชิด จนพี่ชายจอมหวงของดวงใจจับได้ เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เพราะหลวมตัวฝากปลาย่างไว้กับแมวเสียแล้ว ความสัมพันธ์แตกหักยากเกินจะประสาน แต่แล้วคนพาลก็กลับมาก่อกวนอีกหน เมื่อหญิงสาวเปิดใจคบคนใหม่ “แกเป็นของฉัน และฉันจะไม่ปล่อยให้แกหลุดมือไปอีก” ใต้ผ้าห่มนวมดวงใจซุกหน้าร้องไห้เพราะโกรธ ไม่คิดเลยว่าเพื่อนรักกันจะเปลี่ยนไปเป็นคนเอาแต่ใจ เจ็บใจสุดคือตัวเองขัดขืนเขาเหมือนแค่เป็นพิธี แท้จริงแล้วเธอหฤหรรษ์รัญจวนและซ่านสุข ในทุกสัมผัสจากร่างกายเขา “ฉันจะรับแกมาที่นี่ทุกวัน” ภูริพูดขณะที่กำลังติดกระดุม น่าเสียดายถึงเวลาต้องพาเธอไปส่งบ้าน เพราะถ้าผิดเวลาพี่ชายจอมหวงมีหวังโทร.ตามจิก “ทำแบบนี้ทำไมภู แกกำลังจะทำให้ฉันเกลียดแก” “ฉันชอบทำและแกก็ชอบนี่ มันเกิดขึ้นแล้วเปลี่ยนแปลงไม่ได้ รีบแต่งตัวก่อนพี่ชายแกจะโทรตาม” ................................................. ดำรงชัยคือชายในฝันของกิตติกานต์ และเธอเองก็เป็นผู้หญิงที่น่าสนใจสำหรับเขา ทว่าความสัมพันธ์ไม่ได้ไปต่อ เพียงเพราะบาดหมางใจกันเรื่องของน้อง แต่ความรักมีแรงดึงดูดให้ได้พบกันอีกครั้ง ในวันที่ฝ่ายชายกำลังจะแต่งงาน พบกันในวันที่ผิด แต่กลับคิดต่อกันมากกว่าเดิม เพิ่มเติมด้วยสัมพันธ์ลึกซึ้งที่ก่อเกิดบ่วงรักคล้องใจ เรื่องราวจะยุติลงอย่างไร ต้องค้นหาคำตอบกันแล้วล่ะค่ะ “ขอโทษที่ฉวยโอกาส แต่ที่ทำไปทั้งหมดเพราะผมรักคุณ ผมพร้อมจะรับผิดชอบ” ‘ขอโทษและจะรับผิดชอบ’ เขาจะรับผิดชอบอย่างไรกัน เมื่อเขามีงานแต่งรออยู่ ในอีกไม่ถึงสองเดือนข้างหน้า “คุณกำลังจะแต่งงาน นั่นคือสิ่งที่คุณต้องรับผิดชอบ ไม่ใช่ฉัน” มือน้อยปาดน้ำตาบนแก้มตัวเอง “ผมกับน้องมิ้งเรายังไม่มีอะไรกัน แต่คุณเป็นเมียผมแล้วนะ” “สัญญามันผูกพัน ตั้งแต่วันที่คุณตกลงแต่งงานกับคุณมิ้งแล้ว ฉันขอให้เราจบแค่ครั้งนี้เถอะนะคะ”