แรงใจของเขาคือผลส้มน้ำผึ้งรสฉ่ำหวานล้ำชวนลอง ไฟฝันของเธอ คือการได้เห็นเขาโชติช่วงอยู่บนเวทีเล็กๆ แค่สักครั้งในชีวิต เพราะแรงใจและไฟฝันของเขาและเธอ จึงก่อเกิดเป็นเส้นทางสายรักอันยั่วยวนและหวนหอม... “เอาล่ะ...ฉันต้องกลับไปทำหน้าที่ต่อล่ะนะ แต่ว่าก่อนไปฉันขอมัดจำจากเธอแล้วกัน” พูดจบบรรเลงก็ก้มหน้าลงต่ำและประทับจูบลงไปโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันได้ตั้งตัว...ทั้งเนิบนาบ...ทั้งเนิ่นนาน ด้านเพียงเพลงเม้มปากหน้าแดงเรื่อ และในนาทีเดียวกันนั้น ชายหนุ่มก็ฉุดตัวคนตรงหน้าเข้ามากอดให้ชื่นใจเป็นการสั่งลา ก่อนที่เขาจะรีบสวบเท้ายาวๆ เข้าไปยังด้านในสนามบิน แม้ว่าพรหมลิขิตจะพรากพี่เขาไปจากเธออีกครั้ง แต่ก็เพราะพรหมลิขิตนี่ล่ะที่ทำให้เส้นทางสายเพลงนี้พัวพันกับพี่เขาและเธอเสมอมา