คำโปรย ** ในเมื่อทวยเทพให้ชีวิตใหม่ นางจะใช้มันอย่างคุ้มค่า จงใจพลิกชะตาตัวเอง หวนกลับมาหนนี้จุดจบจะไม่เป็นอย่างเดิม แต่ฉไหนยามนางห่างเหิน เขายิ่งอยากเอาใจใส่ "สามีไม่รักก็แล้วไปเถิด ข้าไม่ปรารถนาท่านแล้ว" ** ----- แนะนำเรื่อง ดวงตากลมโตดั่งหงสา คลี่ม่านจักษุขึ้นมองคานเตียงในคืนจันทร์หงาย เดิมทีนางมีสภาพไม่ต่างจากผีตายซาก ฉไหนยามนี้ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ หัวจรดเท้าสวมอาภรณ์สีแดงปักดิ้นแพร เสียงแตร ฆ้อง และสังคีตดังแว่ว คล้ายมีงานมงคล นางกระสับกระส่ายไม่เป็นตัวเอง ต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ชั่วลมหายใจเดียว หญิงสาวชำเลืองมองนอกบานหน้าต่าง สัมผัสได้ถึงการมาของใครบางคน เขาสง่างามแต่เย็นชา กระนั้นเปลวเทียนมงคลคู่หรี่ลง พลันรู้สึกปวดหนึบกลางศีรษะรุนแรง ความทรงจำในอดีตล้นทะลักมาเตือนสติ นางได้แต่ตบหน้าขาระบายโทสะ เม้มริมฝีปากเข้าหากันด้วยใจอัดอั้น "ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน! ข้าก็หนีไม่พ้นใช่หรือไม่?" ในเมื่อสวรรค์กลั่นแกล้งกันเช่นนี้ นางจะไม่ทำให้ทวยเทพผิดหวัง นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป นางจะกลายเป็น 'เฟยฮวนหรง' ที่รู้จักรักรู้จักถอย กาลก่อนเจ็บปวดอย่างไรล้วนลืมไม่ลง นางจะไม่ยอมให้ตนเองมีจุดจบเช่นเดิมเป็นอันขาด ดังนั้นภารกิจ 'พลิกชะตาหวนรัก' จึงบังเกิดขึ้น ณ บัดนี้