รักของเธอคือหัวใจ แต่รักของเขาคือพิษร้ายที่ค่อยๆ ทำลายหัวใจไปทีละน้อย ต่อให้เข้มแข็งแค่ไหนสุดท้ายก็แหลกคามือเขาอยู่ดี... “พี่ภาคย์ทำแบบนี้ทำไม” “ก็ไม่ทำไม แค่ของหายแล้วอยากได้คืน” คำว่า ‘ของ’ ที่หลุดออกจากริมฝีปากของเขาทำเอา ธนิชาน้ำตาแทบร่วง เจ็บหนึบไปทั่วทั้งหัวใจ มือที่กำปมผ้าห่มไว้กำแน่นยิ่งกว่าเดิมก่อนดวงตากลมโตจะตวัดมองชายหนุ่มที่ยืนอยู่ปลายเตียงด้วยสีหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อนด้วยสายตาวาววับ “เทียนไม่ใช่สิ่งของ” หญิงสาวเค้นเสียงกลับไปอย่างโกรธจัด “........” “และเทียนไม่ใช่ของๆ พี่” “เหรอ?” เขาสวนกลับทันควัน เลิกคิ้วพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ “เทียนไม่ใช่ของพี่งั้นเหรอแล้วเทียนเป็นของใคร เป็นของมันงั้นเหรอ?!” “.......” “ตราบใดที่พี่ยังอยู่ อย่าหวังเลยว่าเธอจะได้เป็นของใคร” “เทียนไม่ใช่ของพี่ ได้ยินไหม เลิกยุ่งกับเทียนสักที!” “แน่ใจเหรอว่าเทียนไม่ใช่ของพี่ แน่ใจแล้วใช่ไหมที่พูดออกมา...” -------------------------------- พิษรักรานใจ ภาคย์ x ธนิชา