เมื่อโชคชะตาลิขิตให้รสสุคนธ์ก้าวเข้ามาอาศัยอยู่ในวังดิลบุตร และอยู่ในความปกครองของพันตรีหม่อมเจ้าเจตนิพิฐ ความรักจึงบังเกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว ----------------------------------------------------------- 'ปล่อยเถอะเพคะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า' 'ในบ้านของเรา และในฐานะภรรยาของฉัน ถ้าฉันอยากกอด อยากจูบเธอ คงไม่เป็นไรหรอกกระมัง' ทรงย้ำถ้อยตรัสด้วยการประทับปลายนาสิกลงบนขมับของคนในอ้อมกอด 'และใครที่เธอว่าก็เป็นคนของฉันทั้งนั้น' ทรงเลื่อนริมพระโอษฐ์มาที่ริมใบหูของเธอ กระซิบแผ่ว 'วันนี้เธอเป็นภรรยาของฉัน เป็นของเจตนิพิฐ ดิลบุตร แปลกหรือหากสามีอยากแสดงความรักต่อภรรยา...ให้สมกับที่เฝ้าอดทนรอมาหลายปี' ไม่ทันให้เธอได้ตอบรับ ปฏิเสธ หรือคัดค้านใดๆ ทรงแสดงให้เห็นถึงความรักด้วยการประทับจุมพิตลงบนริมฝีปากของเธอ แนบแน่น เนิ่นนาน จนเธอแทบหลอมละลาย