การกระทำของผู้เป็นบิดาทำให้ภาคภูมินึกแปลกใจ เพราะโดยปกติแล้วท่านจะไม่ยอมคุยกับคนแปลกหน้าสักเท่าไหร่ แต่ทำไมบิดาถึงยอมคุยกับเด็กคนนี้ แถมยังดูสนุกสนานเหมือนรู้จักกันมานาน “คุณพ่อครับ” นายภูมิไม่อยากให้หญิงสาวที่ชื่อจี๊ดมาตีสนิทเล่นหัวกับพ่อตัวเองมากนัก เลยเดินเข้ามาขัดจังหวะ “หึ๊...ว่าไงลูก” “พรุ่งนี้ผมจะเข้าเมือง คุณพ่อกับนายแม่อยากได้อะไร จดไว้เลยนะครับ” นายภูมิพูดไปชำเลืองไปทางหญิงสาวที่ก้มๆ เงยๆ ถ่ายรูปดอกไม้ จนเขาเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของเจ้าหล่อนแล้วรู้สึกว่าเลือดในกายฉีดพล่านแบบแปลกๆ “เออดีๆ พ่อไปด้วย ว่าจะไปหาท่านผู้ว่าฯ เสียหน่อยเรื่องงานสวนสวยประจำเมือง” “งั้นดีเลยครับพ่อ ผมก็อยากคุยกับท่านเหมือนกัน” “หนูจี๊ด เรื่องดอกไม้มีอะไรถามพี่เค้าได้เลยนะลูก” นายหัวเอ็นดูเด็กสาวที่ชื่อจี๊ดเป็นพิเศษเพราะรู้สึกถูกชะตาแปลกๆ “ค่ะคุณลุง”หญิงสาวยิ้มรับอย่างสดใส เพราะมัวแต่เก็บรูปสวยๆ ของดอกไม้อยู่ ไม่ทันสังเกตสีหน้าลูกชายคนโตของนายหัวที่คิ้วขมวดกันเป็นปมอยู่ในตอนนี้ “ภูมิอยู่กับน้องไปก่อนนะ เดี๋ยวพ่อไปดูนายแม่สักหน่อย” “เอ่อ...ครับพ่อ” ชายหนุ่มรับคำอย่างเสียไม่ได้ “คุณไปดูใยบัวก็ได้ค่ะ ฉันอยู่ได้” จี๊ดแค่มองปราดเดียวก็รู้ว่าใยบัวสนใจชายหนุ่มอยู่ไม่น้อย และชายหนุ่มเองก็น่าจะสนใจเพื่อนเธอด้วย “เผอิญว่าผมมีมารยาทพอ รับปากคุณพ่อไปแล้ว” ชายหนุ่มโต้กลับ “นี่!! คุณแอบด่าฉันไม่มีมารยาทงั้นเหรอ”ร่างบางรู้สึกแปลกๆในคำพูดของอีกฝ่าย “ร้อนตัวไปมั้ง ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลย” ภาคภูมิยักไหล่น้อยๆ อย่างไม่แยแส ทำให้จี๊ดต้องกัดปากอย่างไม่สบอารมณ์