ผมชื่อมนัชเป็นผู้กองที่ “เอาการ เอางาน” ❀❀❀ เนื้อหาบางส่วน ❀❀❀ วันวาเลนไทน์ของมนัชผ่านไปแบบเหงาๆ แม้จะชวนสาวน้อยไปออกเดทแต่ก็โดนปฏิเสธเหมือนเคย นายตำรวจรูปหล่อไม่รู้จะสรรหาวิธีใดให้อีกฝ่ายเปิดใจ ขนาดแวะไปหาแทบทุกวันก็ยังไม่ใจอ่อนสักที “พี่นัช มีของมาส่งกล่องบะเริ่มเลย” ขณะที่กำลังคิดว่าเย็นนี้จะซื้ออะไรไปฝากดี มนัชก็มีความหวังขึ้นมา “เหรอ ! จากเกาหลีไหม” “น่าจะใช่นะพี่” ลูกน้องตอบเจ้านาย มนัชไม่รอช้ารีบจ้ำอ้าวไปที่ห้องพัสดุแค่เห็นกล่องสีม่วงหัวใจก็เริ่มเต้นแรง ชายหนุ่มได้แต่ภาวนาขอให้ใช่สิ่งที่รอด้วยเถิดแต่คงใช่แน่นอนเพราะไม่เคยซื้อของออนไลน์ “สั่งอะไรครับผู้กอง” “ของขวัญน่ะ สี่โมงพอดีขอแวบเลยแล้วกัน” ออกตอนนี้ก็ไปถึงที่นั่นสี่โมงครึ่งจะได้ไม่คลาดกันเพราะเธอเลิกงานห้าโมงแล้วเธอก็ไม่ได้บอกผมหรอกนะ ผมต้องไปถามจากเพื่อนของเธอ คุณตำรวจอุ้มกล่องพัสดุด้วยความทะนุถนอมตอนแรกคิดว่าจะมาทันวันแห่งความรักแต่ติดเรื่องภาษีจึงล่าช้าเป็นสิบวัน ระหว่างขับรถก็ได้แต่อ้อนวอนฟ้าดินขอให้ของกล่องนี้เป็นใบเบิกทางที่สำเร็จด้วยเถิด ❀❀❀❀❀❀❀❀