ทยกร ไตรวิชญ์สกุล หนุ่มหล่อฐานะดี ที่มีรักเดียวและมั่นคง กันเกรา โอภาโพธิวัฒน์ สาวสวยฐานะธรรมดา ที่พร้อมจะเมินเฉยใส่ผู้ชายอย่าง...ทยกร ----------------------------------------------------------------------- คำโปรย... ทยกรไล้นิ้วมือมาหยุดป้วนเปี้ยนแถวกระดุมเสื้อ รีรอวนปลายนิ้วสั้นมนอยู่ตรงนั้นราวกับจงใจจะแกล้ง ยังไม่คิดจะปลดออกในคราเดียว ทั้งที่จริงใจเขาร้อนรุ่ม อยากกระชากไอ้ผ้าเก่าๆนี้ ออกจากตัวของกันเกราแทบแย่ สีหน้าเขาฉายออกถึงความพึงพอใจตลอดเวลา ก็ต้องพอใจสิ กว่าเขาจะได้ตัวกันเกรามาครอบครองอย่างสมใจ เขาต้องอดใจรอมาตั้งนาน แล้วนิ้วมือเรียวสวยราวกับสตรีก็เริ่มขยับพร้อมกับการเต้นของหัวใจเสียงโครมคราม กันเกรารู้สึกร้อนรนราวกับคนเป็นไข้ สาปเสื้อเชิ้ตตัวโคล่งค่อยๆแยกตัวออกจากกัน หัวใจของกันเกราก็ยิ่งเต้นกระหน่ำรุนแรง “สวย...” ทยกรเอ่ยคำชื่นชมขึ้นอีกหน ดวงตาดำทมิฬหยาดเยิ้มจากไฟเสน่หาร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เขาปัดสาบเสื้อให้พ้นจากสายตา มันเกะกะจนอยากจะฉีกให้ขาดเสียเดี๋ยวนี้ ตรงหน้าเขาคือสิ่งสวยงามที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นมา...