ใครจะไปคิดว่าสาวน้อยจอมแก่นอย่างไอริณ จะสอบติดเป็นนักศึกษาแพทย์ และตั้งแต่วันแรกที่เขาเจอเธอ ชีวิตเรียบง่ายของเขาก็เปลี่ยนไป ******** เนื้อหาบางส่วน ปุณรวีร์รู้สึกถึงกลิ่นหอมอ่อนๆที่ดูคุ้นจมูก อีกทั้งหมอนข้างของเขาก็ดูดุ๊กดิ๊กผิดปกติ และทันใดนั้นเอง ใบหน้าเล็กที่โผล่พ้นจากผ้านวมผืนใหญ่ทำเอาเขาเกือบช๊อก และด้วยความตกใจเขายกสองขาถีบเจ้าสิ่งที่เห็นเต็มแรงจนหล่นกลิ้งไปอยู่กับพื้นข้างเตียง "โอ๊ยยยย" เสียงผู้หญิงนี่หว่า ร่างสูงรีบกระโดดข้ามเตียงมาหยุดยืนพร้อมกลับกระชากร่างของเธอขึ้นมา แค่หุ่นและทรงผมเขาก็รู้แล้วว่าเป็นเธอ แต่ไอ้หน้าผีและผมกระเซิงที่เธอจัดแต่งทำเอาอยากจะหัวเราะออกมาดังๆ แต่ติดอยู่ที่ว่าไอ้สายตาของเธอที่เหมือนตกตะลึงอะไรบางอย่างทำให้เขาพึ่งรู้สึกตัว "ไอ้คนบ้า ไอ้คนผีทะเล ทำไมนอนไม่ใส่เสื้อผ้า" ยังไม่ทันที่เขาจะหาอะไรมาปิด เสียงดังปรอดแตกของเธอก็ดังไปทั่วห้อง เขารีบปรี่เข้ามาปิดปากเธอพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงรัวเร็ว "หยุดส่งเสียงเดี๋ยวนี้เลยนะ ถ้าไม่หยุด เดี๋ยวได้จับผีทำเมียมันซะเดี๋ยวนี้แหละ" ไอริณได้ยินแบบนั้นจึงรีบหุบปากทันที *******