"ถึงกับสะท้านไปทั้งตัว ชายหนุ่มหันขวับไปตะปบมือเรียวบางนั้นทันที ธัญญาชักมือกลับ หากคราวนี้ มือเธอโดนตะปบ ก่อนร่างใหญ่ ร่นเข้าหาอย่างรวดเร็ว มาถึงก็ยื่นมือไปดันอกเธอให้ลงนอน ธัญญานอนตัวแข็ง รับรู้เสียงหัวใจรัวแรง เลือดในกายระอุไปทั่วร่าง เมื่อเขากำลังถอดเสื้อยืด โยนไปทางหนึ่ง ก่อนปลดกางเกงขาก๊วยโยนตาม เธอหลับตานิ่ง ถามตัวเองว่า ทำไมไม่ขัดขืน เธอยินยอมปล่อยตัวง่ายเกินไปหรือเปล่า ทว่า มือใหญ่ ที่วางมาพร้อมเรือนกายฉกรรจ์ปราศจากเสื้อผ้า สะกดเธอให้นอนนิ่งแข็ง รับสัมผัสจากมือหยาบกร้าน ไล้มาที่ทรวงอก ที่เพียงเหลือบตาลงมอง ก็ร้อนไปทั้งตัว เพราะมันชูชันราวยินดีสัมผัสจากมือหยาบใหญ่ ถึงกับสะดุ้ง เมื่อรู้สึกราวแคร่จะไหว เพียงเขาทาบร่างเข้าหาเธอ พลางแนบปากมาหาทรวงอก สัมผัสมันแทนมือ ขณะมือยังไล้ผ่านเสื้อหลวม ที่บัดนี้ ถูกเขาดึงมันขึ้นไปกองบนคอหล่อน ส่วนกางเกง เขาจัดการดึงมันลงทางปลายเท้า เรือนร่างเปลือยเปล่าสั่นสะท้านไปทั้งตัว เมื่อร่างใหญ่เริ่มเคลื่อนไหว ใช้ปากซุกไซ้ไปทั่ว จนเธอต้องคราง นี่เอง ที่เธอแอบถวิลหา ตั้งแต่เห็นกล้ามฉกรรจ์เป็นมัดๆ ของเขา เห็นสายตาที่มองเธอราวกับอาหารโอชะ ร่างกายเธอเรียกร้องเขาตลอดมา จน. กระทั่งบัดนี้ เพิงทั้งหลังไหวอย่างน่ากลัว จนเลิศชายต้องพึมพัมปลอบหล่อน ที่หลับตาแน่น มือกอดคอเขาแน่น ราวกลัวเพิงจะพัง “ไม่ต้องห่วงมันพังหรอกครับ ผมทำไว้แข็งแรงพอ” หลังคาที่มุงจาก ไหวสะท้านอย่างรุนแรง ขณะหญิงสาวปรือตาขึ้นมอง เขาแข็งแรงอย่างที่เราคาดหวังจริงๆ นายกบ นาย..แน่มาก!"