เพราะอคติบดบังหัวใจให้เราสองต่างไม่เข้าใจ ดังอยู่กันคนละฝั่งฟ้า หากเมื่อสองหัวใจได้รู้จักความรักและเข้าใจ ฟากฟ้าไกลแค่ไหน...ก็พลันใกล้แค่เพียงคืบ .................................................................... ชิตณรงค์ ชายหนุ่มที่มีปมเรื่องครอบครัว เพราะความเจ้าชู้ของบิดา ทำให้ครอบครัวแสนสุขต้องสูญสลาย เขาจึงไม่เคยญาติดีกับบรรดาผู้หญิงของบิดา รวมถึงแม่เลี้ยงสาวคนใหม่ ที่มีประวัติเหลวแหลก มีหรือที่เขาจะไม่ตั้งตัวเป็นศัตรูด้วย ไม่เว้นแม้แต่กับ โยทกา ลูกติดของแม่เลี้ยง ด้วยรูปลักษณ์อันห่างไกลจากคำว่ากุลสตรีอย่างสิ้นเชิง หากนั่นเป็นเพียงเปลือกที่เธอทำเพื่อประชดชีวิต ยิ่งถูกหยามเหยียดเพียงใด นั่นเท่ากับว่ามารดาจะได้รับความเจ็บปวดนั้นยิ่งกว่า เมื่อคนขาดรักสองคนมาพบกัน แล้วต่างก็ซ่อนตัวตนที่ว้าเหว่ไว้ภายใต้ท่าทีแข็งกร้าว แสดงออกมาก็เพียงความเป็นอริต่อกัน จึงราวมีฟากฟ้ามากางกั้นเป็นกำแพงของสองหัวใจ เขามีหญิงสาวแสนดี อ่อนหวาน ที่รอวันเคียงคู่ แต่ทำไมทุกครั้งที่เห็นเธออีกคนคู่เคียงกับชายหนุ่มมากหน้า ถึงได้จุดโทสะในอารมณ์ทุกครั้งไป หัวใจตนเองให้เหตุผลเพียงว่า นึกเดียดฉันท์สายเลือดหิวเงินดุจเดียวกับคนเป็นแม่ และเพราะเธอเป็นเพียงผู้หญิงไร้ค่าในสายตาเขา การหยามหยันทำร้ายจิตใจ จึงไม่เคยลดราวาศอก หากทำไมหนอ...เขากลับไม่ภูมิใจในชัยชนะ เหนือผู้หญิงใจแข็งคนนั้นสักนิดเลย แม้อยู่ชิดใกล้ หากกลับยิ่งไกลห่าง เหมือนคนละฟากฟ้า หรือกำแพงที่คอยกางกั้นนั้น ไม่ได้เกิดจากความชิงชัง หากเพราะเราต่างก็ไม่ยอมรับความรู้สึกของหัวใจตัวเอง