"เอาวะ จะอะไร ก็เอาทั้งนั้น ตรูจะจำเหตุการณ์วันนี้ไปจนวันตายเลยล่ะ ถ้ากลับไป จะเรียกไอ้หน่อง ไอ้นี่มันขยันเล่นเฟซบุคส์ จะให้มันเขียนประสบการณ์ตรงนี้แชร์ให้เพื่อนๆฟัง เอ แล้วเราจะเอ่ยถึงยายไหวใจร้ายนี่แบบไหนดีล่ะ.. ข้าวต้มหมดเกลี้ยง จนอิศราต้องขอดถ้วยตักกิน ไข่ผัดวุ้นเส้นก็สุดยอด ตรูว่าไม่ใช่เพราะฝีมือหรอก แต่เพราะกระเพาะเราหิวโหยเกินไปต่างหาก เฮ้อ นี่ถ้ามีเงิน เราจะวางแบงค์ห้าร้อย แล้วก็กระดิกนิ้วสั่งข้าวต้มแดงนั่นอีกห้าถ้วย น้ำล่ะ จะกินน้ำได้ที่ไหน ? อะไรวะ อยู่ๆก็หายขึ้นข้างบนไปเลย แล้ว เราจะหาน้ำที่ไหนมากิน .ลองหย่อนขาข้างที่เพิ่งดามเสร็จ วางลงไปแล้ว ก็เอามือยันโต๊ะ ดึงตัวขึ้นยืน แต่..อูย ไม่ไหว..แค่ยืนเฉยๆ ยังแปล๊บซะขนาดนี้แล้ว จะทำไงดีวะ อยากกินน้ำ... เกิดจากท้องพ่อท้องแม่ ไม่เคยต้องทุกข์ทรมานขนาดนี้เลย โชคดีที่รอดตาย แต่โคตรโชคร้ายเลยที่มาเจอสาวโรคจิต เอาล่ะ ถ้าลองลากขาไปทีละก้าว จะไปถึงตุ่มน้ำนั่นมั้ย"