เสวียนเฟิ่งเสียง’ มีเพียงหนึ่งหฤทัย และในใจก็มีเพียงนามของคนผู้หนึ่งเท่านั้น ขอเพียงช่วยเหลือ ‘เยว่เทียนซือ’ ได้! แม้สิ่งที่ปลายมีดจะทิ่มแทงเข้าไปคือหัวใจของเขา ก็ไม่เป็นไร ขณะที่คนทั่วหล้าก่นด่าเขา ประณามเขา ละทิ้งเขา ก็มีเพียงเยว่เทียนซือที่ยังยินยอมให้โอกาสเขา อย่างนั้นแล้ว เขาจะไม่รัก ไม่ทำทุกอย่างเพื่อปกป้องคนผู้นี้ได้อย่างไร แต่เมื่อเข้าใกล้ความจริงมากขึ้น คล้ายว่าอุปสรรคก็ยิ่งหนาหนักตาม และในที่สุดก็ได้รู้แล้วว่าศัตรูที่บ่อนทำลายมิตรภาพของพวกเขาคือผู้ใด ทว่าสายไปเสียแล้ว…เสวียนเฟิ่งเสียงจำได้แล้วว่าฐานะที่แท้จริงของตนคือใคร และยังจำได้ด้วยว่า ผู้ที่เอ่ยเรียกเขา ‘สหาย’ เสมอมานั้น แท้จริงสร้างความเจ็บปวดให้เขามากมายเพียงใด! ถึงอย่างนั้น ความแค้นนี้ก็มิอาจให้ผู้ใดสอดมือเข้ามายุ่ง มีเพียงเขาเท่านั้น ที่สามารถสังหารเยว่เทียนซือได้