เรื่อง : ภรรยาที่ข้าจงใจรัก (สุขนิยม) นามปากกา : 皇帝หวงตี้ny สำนักพิมพ์ : ครีษมายัน1638 สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ ฉบับเพิ่มเติม ปี2558 ข้าพเจ้าผู้เป็นเจ้าของผลงานไม่อนุญาตให้คัดลอกเนื้อหาหรือรูปภาพ ไม่ว่าด้วยวิธีการใด เพื่อเผยแพร่ ส่งต่อ จำหน่ายก่อให้เกิดรายได้เชิงพาณิชย์หรือไม่ก็ตาม คำเตือน หากฝ่าฝืนจะถูกดำเนินการตามกฎหมายทุกกรณี แนะนำตัวละคร หลีเอ้อหลัน - นางเอก สาวชาวบ้านธรรมดาที่ถูกเก็บมาเลี้ยง ทว่านางต้องอาศัยอยู่กับครอบครัวที่เหมือนปลิงดูดเลือดดูดเนื้อ เพราะคำว่าต้องทดแทนคุณ ทำให้นางทำงานหามรุ่งหามค่ำ กลายเป็นสาวอ้วนดำที่ใครๆก็ต้องหัวเราะเยาะ หารู้ไม่ตัวตนที่แท้จริงของนางกลับไม่เป็นรองใคร จ้าวอวี๋ชวี่ หรือ อาชวี่ - พระเอก องค์รัชทายาทหนึ่งเดียวแห่งต้าถัง เป็นบุรุษที่เพียบพร้อมด้านกริยาสำรวมตน มารยาทงดงามเยี่ยงสตรีไม่มีหย่อนยาน ทว่าบุ๋น-บู๊ไม่ด้อยกว่าผู้ใด นิสัยรักสันโดษ เย็นชาไร้ใจ ไม่สุงสิงกับผู้ใครง่ายๆ ยิ่งเรื่องเอาใจสตรีตัดออกไปได้เลย ชายผู้นี้ไม่ต่างอะไรกับกบจำศีล แม้ไทหวงไทเฮาจะขยันหานางสนมมาบำเรอก็ตาม ต่อให้ใช้สารพัดวิธีย่อมไม่ได้ผลกับเขาคนนี้ บุ๋น-บู๊ มาจากคำภาษาจีน คือ เหวิน-อู่ (文武 wénwǔ) ความหมายตามตัวอักษร หมายถึง ด้านวรรณกรรม-ด้านสงคราม ซึ่งทักษะทั้งสองด้านเป็นสิ่งที่ชายจีนตามอุดมคติพึงมีให้ดีพร้อม สมัยโบราณ ชายจีนที่ดีต้องเข้าสอบจอหงวนหรือสอบเข้ารับราชการและเข้าเกณฑ์ทหาร จะต้องผ่านด่านการทดสอบวิชาบุ๋น-บู๊เป็นตัวชี้วัดหรือตัดสินนั่นเอง จงเสวียนเจ๋อ - พระรอง เถ้าแก่ร้านขายเนื้อสุดงกกับคนทั้งเมือง แต่กับหลีเอ้อหลันยอมทุ่มหมดหน้าตัก นิสัยเจ้าระเบียบ ชอบจัดแจงทุกอย่าง เพราะแบบนี้ทำให้สตรีไม่ต้องการ กระทั่งได้มารู้จักกับหลีเอ้อหลัน แน่นอนว่าชายผู้โหยหารักแท้ มองข้ามรูปลักษณ์ภายนอก ตกหลุมรักหญิงอ้วนดำจนโงหัวไม่ขึ้น โคตรคลั่งรัก เหอเถาเยา - นางร้าย คู่หมั้นวัยเด็กที่ถูกจับแต่งเป็นชายาเอกแบบคลุมถุงชน ได้แต่งกับไท่จื่อเป็นสิ่งที่นางปรารถนา แต่ว่ามากไปกว่านั้นสิ่งที่นางขาดหายคือความรักจากบุรุษ สตรีที่มีสามีได้เพียงคนเดียว ต้องแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น วันๆริษยาเป็นหลัก สรรหาสารพัดวิธีเพื่อให้ได้เป็นหนึ่ง กำจัดได้ทุกคนไม่เลือกหน้า เรื่องย่อ รัชศกเจินกวนปีสามเดือนสอง - เมืองฉางอาน(เมืองหลวงในยุคแรกเริ่มของราชวงศ์ถัง) เรื่องราวเกิดในยุคเริ่มต้นของราชวงศ์ถัง ปกครองเมื่อ พ.ศ. 1161-1233(เมืองหลวง-นครฉางอาน) , พ.ศ. 1248-1450(เมืองหลวง-นครลั่วหยาง) ในช่วงฤดูใบไม้ผลิเมื่อ 22 ปีก่อน ฝ่าบาทดีใจดั่งสวรรค์ประทานโชคลาภ เมื่อฮองเฮาให้กำเนิดเลือดมังกร โอรสที่แสนพิเศษ นามว่า จ้าวอวี๋ชวี่ เขาเกิดมาพร้อมพรสวรรค์ที่ไม่เหมือนผู้ใด สามารถรักษาบาดแผลของตัวเองให้หายได้ชั่วพริบตา ทว่าเลือดของจ้าวอวี๋ชวี่ยังสามารถบรรเทาบาดแผลของผู้อื่นให้หายเป็นปลิดทิ้ง แต่ทุกครั้งที่เขาเสียเลือดในการรักษาผู้อื่น จะอายุขัยสั้นลง 1 ปี ความลับที่ใครไม่อาจก้าวล่วง ฝ่าบาทกลัวเรื่องนี้จะรั่วไหลออกไป จนเป็นภัยต่อโอรสในอนาคต ฝ่าบาทสั่งสังหารกวาดล้างหมอหลวงและโหราผู้ทำนายดวงให้สิ้นซากนับร้อยชีวิต แรงอาฆาตของผู้ตาย สาปแช่งไท่จื่อ(องค์รัชทายาท) ให้เป็นผู้นำพาภัยพิบัติที่แสนมหาวิปโยคต่อบ้านเมือง โหราอาวุโสทำนายทักท้วงไว้ก่อนตาย ว่าไท่จื่อจำเป็นจะต้องได้รับเคราะห์ใหญ่ ถึงขั้นอยู่ในห้วงครึ่งเป็นกึ่งตาย จะรอดหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับลิขิตสวรรค์ ผู้ที่จะมาปลอดปล่อยคำสาป ค้ำจุนชูเชิดให้บารมีของเขายังค้ำฟ้า คือสตรีนางเดียวที่ยังเป็นปริศนาผู้มีปานแดงหลังหู แม้ฝ่าบาทจะคิดว่าการกระทำครั้งนี้รัดกุมดีแล้วเพียงใด ก็ยังเผยช่องโหว่เป็นจุดอ่อน ที่ฝั่งขุนนางชั่วจ้องจะทำมิดีมิร้ายกับผู้สืบบัลลังก์ สวัสดีนักอ่านทุกท่าน เรื่องนี้เป็นนิยายรักจีนโบราณย้อนยุค (คลั่งรักขั้นสุด) แนวสุขนิยม ดีต่อใจ หวังอย่างยิ่งว่าจะได้รับหัวใจคนละดวงและคอมเม้นต์ให้กำลังใจจากนักอ่านที่รัก นิยายเรื่องนี้ ตัวละคร ฉาก เป็นการสมมุติ ล้วนมาจากจินตนาการของผู้แต่ง ผิดพลาดประการใดโปรดให้อภัยไรต์ตัวน้อยๆ คนนี้ ขอให้ทุกท่านเสพสุขอย่างสมใจในโลกแห่งจินตนาการของไรต์กันอีกเช่นเคย ความสนุกพร้อมเสิร์ฟแล้วเจ้าค่ะนายท่าน