นับตั้งแต่จำความได้น้ำฟ้าอยู่กับครอบครัวผกากรองมานับสิบปี สาวใหญ่ใจดีท่านนี้เก็บเธอมาจากข้างทาง อุปการะเลี้ยงดูประหนึ่งลูก หลาน เท่าที่จำได้วันที่เจอกันครั้งแรก วันนั้นฝนตกหนัก เธอนั่งหลบฝนอยู่ที่ศาลาข้างทาง ความจำก่อนหน้านั่นว่างเปล่า จำชื่อตัวเองยังไม่ได้ ...นับประสาอะไรกับความทรงจำเก่าๆ เกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านั้นไม่มีใครรู้ เธอมีความสุขมาตลอดสิบปี จนกระทั่ง... ใครบางคนปรากฏตัวที่บ้านหลังนี้ วิมานแสนสุขเธอกลายเป็นขุมนรก รอยทัณฑ์ที่ชายผู้นั้นป้ายไว้บนตัวเธอ ไม่มีทางลบเลือน เธอจมอยู่กับความทรมานปางตาย เขาเอาเปรียบคนไม่มีทางสู้อย่างเธอได้ยังไง ทั้งที่เขามีทุกอย่างเพียบพร้อม ตะวัน นาราลักษณ์ ลูกเลี้ยงของผกากรอง เขาเกลียดที่เธอแย่งความรักของผกากรองมาทั้งหมดหรือไง?