"“ฟังนะคะ ฉันรู้ว่าความทรงจำของคุณเกี่ยวกับฉันน่ะไม่ค่อยจะโสภาสักเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยเราน่าจะพยายาม….” “เป็น เพื่อน กันเหรอ” สีหน้าที่แสดงความไม่เชื่อว่าจะเป็นไปได้คงจะแสดงเด่นชัด ถ้าจะตัดสินจากคำตอบที่ได้รับหลังจากกลอเรียจ้องตา “เราคงเลี่ยงการได้พบกันอีกตามงานแบบนี้ไม่ได้ เพราะฉะนั้นฉันคิดว่าเราน่าจะพยายามทำ….” “ไม่เคยมีใครบอกคุณเลยเหรอว่าผู้ชายกับผู้หญิงเป็นแค่เพื่อนกันไม่ได้ กลอเรีย” “คุณ เชื่อ งั้น จริงๆ เหรอ” “ผมรู้จากประสบการณ์ต่างหาก เพราะฉะนั้น นอกเสียจากว่าคุณจะลองสมานฉันท์กับผมด้วย วิธี อื่น….” แก้มของกลอเรียเป็นสีจัดขึ้น หญิงสาวเชิดคางขึ้นหลายนิ้วก่อนจะหันตัวหนี เรย์ยิ้มกว้างกับแผ่นหลังเรียบเนียน เพราะว่าการได้เป็นต่อกลอเรียไม่ใช่ความรู้สึกที่เลวเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเป็นฝ่ายชนะเขามาหลายปีแล้ว และเธอก็ไม่ได้กำลังหาเรื่องกับหนุ่มน้อยที่ต้องผ่านการรับรองโดยครอบครัวอีกแล้วนี่ เรย์จ่ายหนี้ไปหมดแล้ว... ใช่แล้ว เธอยังสวยสะดุดตาอย่างที่เรย์จำได้ เพียงแต่โตขึ้น...เป็นสาวขึ้น ปกติผู้หญิงแบบที่เก่งๆ เปรียวๆ แข็งๆ รวมมากับความเซ็กซี่นี่แหละที่มักทำให้เขาอยากเล่นด้วย แล้วยังมีเรื่องล่อใจที่จะได้ ‘แก้แค้น’เข้าไปอีก….ว้าว…สนุกแน่"