“เสียวหรอ” “….” เธอพยักหน้าตอบกลับไปเบาๆ ทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่ ถึงแม้จะรู้สึกทะแม่งๆ กับคำถามและสุ่มเสียงนุ่มลึกชวนขนลุก ของคุณหมอคนใหม่ก็เถอะ “เดี๋ยวพี่จะทำให้..ไม่เสียวมาก” เอ๊ะ เปลือกตาหวานค่อยๆ เปิดขึ้นอย่างช้าๆ ในขณะที่ทุกอย่างสิ้นสุดลงพอดี เธอถูกมือหนาดึงให้ลุกขึ้นมานั่ง คุณหมอคนใหม่ส่งแก้วน้ำให้เธอเพื่อใช้สำหรับบ้วนปากหลังเปลี่ยนเหล็กเสร็จเรียบร้อย พิงค์ยื่นมือไปรับมันมาอย่างงงๆ สายตาเคลื่อนไปตามที่คนตัวโตตรงหน้าขยับร่างกาย เขาหันไปโบกมือให้พี่พนักงานผู้ช่วยที่ยกมือไหว้แล้วเดินออกไปจากห้อง ก่อนจะกลับมาเบียดตัวเองนั่งลงบนเตียงข้างๆ ต้นขาของเธอแล้วหันมาจ้องตากัน คนตัวเล็กขยับถอยหนีอย่างตกใจแกมสงสัย ตอนนี้ในหัวของเธอกำลังประมวลผลอยู่ว่าควรจะแปลกใจกับเรื่องไหนก่อนดี เรื่องที่คุณหมอฟันที่เธอคิดว่าน่าจะเป็นลุงเรียกแทนตัวเองว่าพี่ เรื่องที่จู่ๆ เขาก็ถึงเนื้อถึงตัวเธอแปลกๆ หรือจะเป็นเรื่องที่คนตรงหน้าดูคุ้นๆ เหลือเกิน เมื่อเริ่มถอดหมวกคลุมผมออกและตามด้วยแว่นสายตา สุดท้ายก็ผ้าปิดปาก เขาโชว์รอยยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวเรียกตัวสวย เฮ้ย !! เดี๋ยวๆ “ไอพี่หมอฟอร์ม !!”