“ไม่ว่าลูกจะคิดยังไงสิ่งเดียวที่ยังไม่เคยเปลี่ยนไปเลย นั่นก็คือความรู้สึกของพ่อที่มีต่อลูก” นายชัชวาลย์ยังน้ำตาไหล เขาร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาย จากสถานการณ์ตรงหน้าเขามั่นใจว่าชวกรไม่มีวันให้อภัยเขาอย่างแน่นอน “ผมขอไม่เชื่อนะ แต่ที่ผมอยากคุยกับคุณในวันนี้ ผมแค่อยากจะส่งคืนลูกสาวสุดที่รักของคุณ ผมเบื่อเธอแล้ว ยังไงก็ฝากคุณปลอบใจเธอด้วยแล้วกัน” ชวกรกล่าวในสิ่งที่เลือดเย็นที่สุดบังเอิญว่ามัทนาผ่านมาได้ยินพอดี หญิงสาวน้ำตาร่วงด้วยความเสียใจ เธอไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายที่เธอรักจะกล้าทำเช่นนี้กับเธอ “ยัยมัทไม่เกี่ยวนะลูก พ่อเป็นคนผิดเองอย่าทำแบบนี้กับยัยมัทเลยนะ” นายชัชวาลย์เข้าใจได้ทันทีว่าชวกรใช้มัทนามาแก้แค้นเขา ซึ่งเขาก็ยอมรับว่ามันได้ผลเป็นอย่างมาก เพราะเขารักมัทนาไม่ต่างจากลูกในใส้ “แล้วการที่ผมทำแบบนี้มันทำให้คุณเจ็บปวดมั้ยล่ะ ถ้าใช่ผมก็ว่าผมทำสำเร็จนะ” น้ำเสียงของชวกรเต็มไปด้วยความสุข เขาไม่รู้เลยว่ามัทนากำลังแอบฟังการสนทนาของทั้งคู่อยู่