สำหรับอัสนีแล้ว มิรินคือคู่หมั้นตัวน้อยที่เขารักสุดหัวใจ อัสนีทอดสายตามองเด็กน้อยวัยแบเบาะปากแดง แก้มใส ดวงตากลมแป๋ว มีผมขึ้นมาหย่อมหนึ่งบนศีรษะนิ่งๆ ด้วยสายตารักใคร่ระคนเอ็นดู มือน้อยบอบบางเล็กป้อม นิ้วเล็ก ๆ กำลังจับขวดนมดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย ความทรงจำของเขาตั้งแต่แรกเห็นเด็กน้อยที่ลืมตาดูโลกคือใบหน้าที่ยับย่น ตัวแดงเถือก แต่กลับน่ารักจับใจ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน ร่างสูงของอัสนีแนบชิดเข้ามาหาสาวน้อยที่แสนรัก มือหนาไล้แก้มสาวไปมาเบา ๆ ด้วยความเสน่หา “เฮียรักหนูมินะครับ” “เฮียบอกหนูมิทุกวันเลยค่ะ” “เบื่อคำรักของเฮียแล้วเหรอครับ” เขาเอ่ยถามพลางจุมพิตใบหน้าของเธอเบา ๆ อย่างแสนรัก “ใครบอกว่าเบื่อกันกันคะ” เธออมยิ้ม “นึกว่าเบื่อแล้ว” “แค่รู้สึกว่าหัวใจมันเต้นแรงอีกแล้วน่ะค่ะ เวลาเฮียบอกรักหนูมิแบบนี้” “บอกทุกวันยังเต้นแรงอยู่อีกเหรอครับ” “เต้นแรงทุกครั้งที่เฮียบอกเลยค่ะ” คนพูดจับมือหนามาวางที่อกด้านซ้ายของเธอ “หัวใจของหนูมิเต้นแรงจริง ๆ ด้วยครับ” คนพูดอมยิ้ม กดจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงด้วยความเอ็นดูสุดหัวใจ