ในบ้านเอวะโยธิน เมธาวีคือกาฝากผู้น่าสงสาร แต่ไม่ใช่สำหรับธีรภัทร เขาเกลียดชังหล่อนตั้งแต่แรกเห็น เกลียดที่หล่อนมาแย่งทุกอย่างไปจากเขา แย่งแม้แต่กระทั่งอ้อมแขนของมารดา ความเกลียดชังยังฝังแน่นในหัวจิตหัวใจ ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ แล้ววันหนึ่งเขาก็ทำผิดพลาด เขาทำลายเกียรติยัยกาฝากด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ทำลายพรหมจรรย์ของหล่อนด้วยไฟแห่งโมหะโทสะ แต่เชื่อไหมว่าหยดน้ำตายัยกาฝากช่างทิ่มแทงหัวใจเขาเหลือเกิน เขาเจ็บเมื่อเห็นหล่อนเจ็บ ทรมานเมื่อหล่อนร้องไห้ นี่เขาเป็นอะไร!? ***** แม้ความรักอยู่ใกล้เพียงเอื้อมคว้า แต่มิอาจได้มาเพราะมองว่ามันไร้ค่า ไร้ความหมาย เมื่อความรักจากไปไกล ใจเริ่มทุรนทุราย กว่าจะได้รัก มาคืนใจ วันนั้นก็เกือบ... สายเกิน