แค่เพียงเอ่ยนาม นางสนองพระโอษฐ์ ผู้อ้อนแอ้นงดงาม นาม ซุ่ยโหว ก็ทำเอาเหล่าขุนพล แม่ทัพ นายกอง สะดุ้งโหยงกันทั้งท้องพระโรง ความเจ้าเล่ห์แสนกล อีกทั้งไม่ยอมลดทิฐิให้ชายใด ทำให้องค์ต้าซุ่ยพิโรธ ส่งสมรสพระราชทานเพื่อปราบความพยศ แต่ในเมื่อขนาดเหล่าแม่ทัพนายกอง ยังร้องขอ มิกล้าขอรับพระชายาพระราชทานนางนี้ แล้วยังจะมีผู้ใดขวัญกล้าปราบ นอกเสียจาก ตาแก่ฟู่ ไม้เบื่อไม้เมาแห่งวังหน้า สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็น ไม่เท่าลงมือ ศึกศักดิ์ศรีระหว่าง วังหน้า และ วังหลัง ผู้ใดชิงไหวพริบ และพร้อมสยบอีกฝ่ายย่อมหมายถึงนายของตนย่อมได้ชัยชนะ ทว่า หมากกระดานนี้สวรรค์ได้ลิขิตไว้แล้ว