“แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องผิดแล้วนี่คะ พี่อ้นเลิกกับพี่โบว์แล้ว และการเลิกกันก็ไม่ใช่เพราะพี่อ้นมีคนอื่น อย่ารู้สึกผิดเลยนะคะ พี่อ้นเป็นคนซื่อสัตย์ต่อใจตัวเองแล้วค่ะ” “แต่พี่ก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี” เขาถอนใจยาวแล้วมองหน้ากชกร “พี่ชอบกุ๊กนะครับและรู้สึกดีมากด้วย แต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้ เมื่อเช้าพี่เพิ่งถูกบอกเลิก พอมาตอนเย็นก็ตกลงคบกับอีกคนแล้ว มันดูเหมือนคนใจเร็วด่วนได้ไปนิด...กุ๊กเข้าใจพี่ใช่ไหมครับ” เขาถามเสียงเบา เพราะไม่รู้ว่าเธอจะคิดยังไงที่เขาไม่ยอมตอบตกลง ทั้ง ๆ ที่ความสัมพันธ์ก็เกินเลยมาไกลแล้ว แต่กชกรกลับยิ้มอย่างเข้าใจ “กุ๊กเข้าใจพี่อ้นค่ะ และสบายใจได้เลยนะคะ กุ๊กจะไม่เร่งพี่อ้น และกุ๊กเคารพการตัดสินใจทุกอย่างของพี่ค่ะ ต่อให้ท้ายที่สุดกุ๊กจะไม่ใช่คนที่พี่อ้นเลือก กุ๊กก็ยินดีค่ะ” “กุ๊กเป็นคนที่พี่เลือก แต่พี่ยังไม่อยากเปิดเผยตอนนี้ กุ๊กจะรอพี่ได้ไหม” เขาร้องขอ “ได้สิคะ” เธอบอกเสียงอ่อนโยน “กุ๊กรอพี่อ้นมาตั้งสามปีแล้ว จะรอต่อไปอีกก็ไม่เห็นแปลก ทำใจให้สบายนะคะ กุ๊กเข้าใจพี่อ้นค่ะ” “ขอบคุณครับ พี่ดีใจที่ได้รู้จักกุ๊ก” เขายิ้ม ปัญหาหนักอึ้งในในคลายไปได้เปลาะหนึ่ง อย่างน้อย ๆ ก็มีกชกรคนหนึ่งที่เข้าใจเขา - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ติดตามเรื่องอื่นๆ ได้ที่เฟสบุ๊ก : จันทร์ทอแสง