“ฉันไม่เห็นจะเข้าใจสักอย่าง..ทำไมคุณเป็นคู่หมั้นของฉัน.ทั้งยังเป็นน้องของพ่อใช้นามสกุลเดียวกันอีกด้วย..แล้ว..” “แค่น้องบุญธรรมหรอก แป้ง.อยากฟังความเป็นมาของครอบครัวเรารึเปล่า.อาจะเล่าให้ฟังแต่ต้องแลกกับอะไรสักอย่าง” ร่างสูงนั่นทรุดลงนั่งข้างๆเธอเท้าแขนลงมากับที่นอนบังคับให้กิริดาอยู่ในวงล้อมของแขนสองข้างนั่นอย่างช่วยไม่ได้ ดวงตาคู่คมทอดมองมาอย่างเจ้าเล่ห์..ใช่เหมือนหมาป่าไม่มีผิด..เธอคิดในใจ “ไหนว่าเป็นหมอไง..อย่ามาค้ากำไรแถวนี้นะ.ให้ตายสิ!.คุณหมอออกไปห่างๆฉันได้ไหมถ้าอยากจะเล่าฉันก็จะฟัง.แต่อย่ามาหาวิธีแบบหมาป่ากับฉัน..ฉันไม่ใช่ลูกกวางนะ” เธอเอ็ดออกไปเสียงฉิวทีเดียวเมื่อสบตาคู่คมที่กำลังพราวระยับนั่นมันทำให้หัวใจของหญิงสาวเต้นแรงอย่างช่วยไม่ได้