คงจะทราบกันดีอยู่แล้วว่า “พระนครศรีอยุธยา” เป็นจังหวัดหนึ่งซึ่งอุดมไปด้วยพระสงฆ์เรืองวิชามาแต่โบราณกาล เท่าที่พอจะนึกออกบอกได้ในตอนนี้ก็มี อาทิ “สมเด็จพระวันรัตน์” วัดป่าแก้ว ซึ่งเป็นที่เคารพนับถือของ “พระนเรศวรฯ” อย่างมาก หลังจากยุคนั้นก็มี “พระอาจารย์พรหม” (หรือ “พระพรหมมุนี”) วัดปากน้ำประสบ ซึ่งเป็นพระอาจารย์ของ “พระนารายณ์ฯ” (และเชื้อพระวงศ์) ส่วนอีกองค์ที่ร่วมสมัยได้แก่ “พระพิมลธรรม” วัดระฆัง ซึ่งเก่งในทาง “ยามสามตา” อย่างน่าอัศจรรย์ โดยเฉพาะในคราวที่ “พระยาสีหราชเดโช” ข้าศึกจับแต่สามารถแก้รอดมาได้ ท่านทำนายเหมือนอยู่ในเหตุการณ์ด้วยกระนั้น แม้ในสมัยรัตนโกสินทร์นี้ก็กล่าวได้ว่า มี “พระดีศรีอยุธยา” อยู่อึดตะปือนัง อย่างเช่น “สมเด็จพระญาณสังวร (สุก)” วัดพลับ นั่น ก็ต้องถือว่าท่านเป็น “พระดีศรีอยุธยา” เพราะเคยจำพรรษาอยู่ วัดท่าหอย ซึ่งเป็นวัดบริวารของ วัดพุทไธศวรรย์ (นอกจากท่านจะเป็นอาจารย์ของ “พระพุทธยอดฟ้าฯ” ยังว่ากันว่า “พระอินทรรักษา (เสม)” พี่เขย ก็เคยบวชที่วัดนี้) โดยเฉพาะในสมัยรัชกาลที่ 5 และที่ 6 นั้นแน่นอนว่า มีพระที่เรืองวิชาจำนวนมากเป็นประวัติการณ์ และหนึ่งในจำนวนนั้นได้แก่ “หลวงพ่ออ่ำ” หรือ “พระพุทธวิหารโสภณ” แห่งวัดวงษ์ฆ้อง เนื่องจากท่านเป็นพระที่เก่งกล้าเชี่ยวชาญ ทั้งในด้านไสยศาสตร์และแพทยศาสตร์ ขนาดแพทย์แผนปัจจุบันยังศรัทธาเลื่อมใส เพราะทำนายทายทักอาการป่วยต่างๆ ได้อย่างถูกต้องแม่นยำ โดยไม่ต้องนำตัวคนไข้มาหา แต่สามารถให้ญาติจดชื่อยาไปเจียดจากร้านซินแสได้เลย พระพุทธวิหารโสภณ (อ่ำ อินทปัญโญ) วัดวงษ์ฆ้อง อยุธยา นับว่าเป็นเกจิอาจารย์ยุคเก่าที่มีความเข้มขลังด้านพุทธาคมอย่างเอกอุท่านหนึ่ง มีบรรดาสานุศิษย์เป็นเจ้านายในยุคนั้นเลื่อมใสศรัทธาเป็นจำนวนมาก แต่ปัจจุบันมีคนรุ่นหลังรู้จักท่านน้อย อาจเนื่องจากท่านสร้างมงคลวัตถุไว้จำนวนไม่มากก็เป็นได้ แต่คุณงามความดีและเรืื่องราวชีวิตของท่านน่าศึกษาและน่าสนใจมาก เป็นประวัติศาสตร์แห่งการเรียนรู้ ซึ่ง คุณสกลศักดิ์ เกลื่อนโกศล หรือใช้นามปากกาว่า “ศักดิ์สกล อโยธยา” ท่านนี้เป็นผู้ที่มีภูมิความรู้ทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีโดยเฉพาะในจังหวัดอยุธยาอย่างทะลุปรุโปร่ง ได้รจนาเรื่องราวของ หลวงพ่ออ่ำ วัดวงษ์ฆ้อง ไว้อย่างสมบูรณ์ครบถ้วน