จะยังคงสานรักมั่นไว้เพื่อเธอ แม้ห่างไกลใจคิดถึงเฝ้าเพ้อหา ฟังเพลงครวญปลอบใจในวันหม่น วันร้อนลนด้วยแดดร้อนในหน้าแล้ง ปล่อยให้แสงตะวันขึ้นจนตกลงพบความมืด มันก็คงเป็นเหมือนเช่นธรรมชาติเก่าก่อนที่ผ่านมา หวังหลับตาลงพักผ่อนกลับนอนไม่หลับเพราะคิดถึงแต่เพียงเธอ ที่เฝ้าคอยห่วงหาแต่ยอดรักทุกวันคืน จะมีวาสนาได้สมปองครองคู่กับเขาหรือเปล่าให้กังวล ให้สับสนกลัวใจเธอใกล้ใครเขาเอาใจจนได้ปลื้ม เลยลืมคนเก่าก่อนที่คอยหาคอยตั้งตาจะได้ใกล้ชิดสนิทแนบ เกือบรุ่งสางได้หลับบ้างก็ยังฝันเห็นเธอ จะเป็นเช่นนี้อีกนานไหม?....ที่รักของฉัน. ยุกยิก จักรวาล